رباعی های خیام: من بی می ناب زیستن نتوانم!

من بی می ناب زیستن نتوانم!

بی باده کشید بار تن نتوانم!

من بنده ی آن دمم که ساقی گوید:

یک جام دگر بگیر و من نتوانم!

حکیم عمر خیام

رباعی زیبایی از مولانا: میدان فراخ و مرد میدانی نه

میدان فراخ و مرد میدانی نه

احوال جهان چنانکه میدانی نه

ظاهرها شان به اولیا ماند لیک

در باطنشان بوی مسلمانی نه

✔ رباعی از مولانا

رباعی مولانا: وه وه که به دیدار تو چونم تشنه!

وه وه که به دیدار تو چونم تشنه

چندانکه ببینمت فزونم تشنه

من بندهٔ آن دو لعل سیراب توام

عالم همه زانست به خونم تشنه

رباعی از مولانا

رباعی های خیام: آن قصر که جمشید درو جام گرفت!

آن قصر که جمشید درو جام گرفت!

آهو بچه کرد و روبه آرام گرفت!

بهرام که گور می گرفتی همه عمر

دیدی که چگونه گور بهرام گرفت؟

خیام

رباعی از مولانا : انجیر فروش را چه بهتر جانا!

انجیرفروش را چه بهتر جانا

ز انجیرفروشی ای برادر جانا
سرمست زئیم و مست میریم ای جان

هم مست دوان دوان به محشر جانا

رباعی از مولانا

رباعی امروزی: من با تو چقدر ساده رفتم بر باد!

من با تو چقدر ساده رفتم بر باد!
تو نام مرا چه زود بردی از یاد!

من حبه ی قند کوچکی بودم که
از دست تو در پیاله ی چای افتاد!

جلیل صفربیگی

رباعی از مولانا: یک چشم من اندر غم دلدار گریست!

یک چشم من اندر غم دلدار گریست!

چشم دگرم حسود بود و نگریست!

چون روز وصال آمد آن را بستم؛

گفتم: نگریستی! نباید نگریست!

رباعی از مولانا

رباعی خیام : مرغی دیدم نشسته بر باره ی طوس!

مرغی دیدم نشسته بر باره ی طوس!

در پیش گرفته کله ی کیکاوس!

با کله همی می گفت: افسوس افسوس!

کو بانگ جرس ها و کجا ناله ی کوس!

رباعی از خیام نیشابوری

خیام اگر باده پرستی خوش باش!

خیام اگر باده پرستی خوش باش!

با ماهرخی اگر نشستی خوش باش!

چون عاقبت کار جهان نیستی است!

انگار که نیستی، چو هستی خوش باش!