شوق پرکشیدن است در سرم قبول کن!
دلشکسته‌ام اگر نمی‌پرم قبول کن!
✔
این که دور دور باشم از تو و نبینمت
جا نمی‌شود به حجم باورم، قبول کن!
✔
گاه، پر زدن در آسمان شعرهات را
از من، از منی که یک کبوترم قبول کن!
✔
در اتاق رازهای تو سرک نمی‌کشم
بیش از آنچه خواستی نمی‌پرم، قبول کن!
✔
قدر یک قفس که خلوتت به هم نمی‌خورد
گاه نامه می‌برم می‌آورم، قبول کن!
✔
گفته‌ای که عشق ما جداست، شعرمان جدا
بی‌تو من نه عاشقم، نه شاعرم، قبول کن!
✔
آب... وقتی آب این قدر گذشته از سرم
من نمی‌توانم از تو بگذرم، قبول کن!
از سحر عطر دل انگیز تو پیچیده به شهر!
باز دیشب چه کسی خواب تو را دیده به شهر!
✔
دیدم از پنجره خانه هوا طوفانی‌ست
بار دیگر نکند بال تو ساییده به شهر!
✔
رود اروند خبر داده به کارون که نترس
دلبر ماست گمانم که خرامیده به شهر!
✔
مصلحت نیست هوا عطر تو را حفظ کند
شاهدم ابر سیاهیست که باریده به شهر!
✔
شاهدم این همه نخل‌اند که ایمان دارند
هیچ کس مثل تو آن روز نجنگیده به شهر!
✔
همچنان هستی و می‌جنگی خود می‌دانی
دشمنت دوخته از روی هوس دیده به شهر!
✔
مثل طفلی که بچسبد به پدر وقت خطر
شهر چسبیده به تو، خون پاشیده به شهر!
نه سراغی نه سلامی خبری می خواهم!
قدر یک قاصدک از تو اثری می خواهم!
✔
خواب و بیدار شب و روز به دنبال من است
جز مگر یاد تو یار سفری می خواهم؟
✔
در خودم هر چه فرو رفتم و ماندم کافیست
رو به بیرون زدن از خویش، دری می خواهم!
✔
بعد عمری که قفس وا شد و آزاد شدم
تازه برگشتم و دیدم که پری می خواهم!
✔
سر به راهم تو مرا سر به هوا میخواهی
پس نه راهی نه هوایی نه سری می خواهم!
✔
چشم در شوق تو بیدارتری می طلبم
دل در دام تو افتاده تری می خواهم!
✔
در زمین ریشه گرفتم که سر افراز شوم
بی تو خشکیدم و لطف تبری می خواهم!
وحشی نبودم تا تو رامم کرده باشی!
آهو نه..تا پابند دامم کرده باشی!
✔
من پخته بودم ، پخته بودم ، پخته بودم...
جز اینکه با یک عشوه خامم کرده باشی!
✔
مدیون قدری آب و مشتی دانه یکروز
مثل کبوترهای بامم کرده باشی!
✔
یادم نمی آید جوابم داده باشی
یادم نمی آید سلامم کرده باشی!
✔
با تو همین اندازه شیرین بود اگر بود ــ
زهری که با حرفی به کامم کرده باشی!
✔
میسوزم و دود مرا می بلعی...آنوقت
له میکنی وقتی تمامم کرده باشی!
✔
حالا چطوری من حلالت کرده باشم
وقتی تو اینطوری حرامم کرده باشی!
آن مسافر که شبی می آید از ماهم کجاست؟
سوسوی سیاره ی دوری که می خواهم کجاست؟
✔
من فقط سیاره ها را اشتباهی آمدم!
آه آن پایان خوب خواب کوتاهم کجاست؟
✔
شازده روباه خود را کرد اهلی و هنوز
من نمی دانم در این قصه، که روباهم کجاست!
✔
مرغ آزاد آنکه دام و دانه را از یاد برد!
رفت با بی خانمان ها، خانه را از یاد برد!
✔
خوش به حال قو! که تا وقت جهانگردی رسید
قلعه امن حریم لانه را از یاد برد!
✔
جای دنبال مقصر گشتن و طوطی گری
زد به قلب شادی و دیوانه را ازیاد برد!
✔
هم ماندنم سخت است و هم، سختی از اینجا رفتن است!
اینجاست بدبختی! و بدبختی از اینجا رفتن است!
✔
اینجا همه دنبال خوشبختی در اینجایند و من
می بینم از چشم تو، خوشبختی از اینجا رفتن است!
✔
صحبت سر این نیست که مانند ترسو کار ما
یا این که مثل پهلوان تختی از اینجا رفتن است!
✔
من به برخوردی خیابانی به آن یارم خوشم!
من همین را دارم و با آنچه که دارم خوشم!
✔
موسقی برد و در آن عالم سرکارم گذاشت!
دوستش دارم! و از این که سر کارم! خوشم.
✔
یک حواس آهنی می خواست شرط زندگی!
مال آدم آهنی ها! من به این تارم خوشم.
✔
کی شبی رویین تنی پیدا شود؟
کی یل دل آهنی پیدا شود؟
✔
سالها شد کار این دنیا شده
تا شبی سوپرمنی پیدا شود!
✔
کار دنیا از سوپرمن ها گذشت!
کاش یک شب بتمنی پیدا شود!
✔
آن عقاب تیرپز در قاف می چرخد هنوز!
خوک چشمانش به زیر ناف می چرخد هنوز!
✔
آرزوی مرگ کن ای قو! که چرخ روزگار
بر مراد زاغک حرّاف می چرخد هنوز!
✔
برگ خود را قدر یک جنگل مهم پنداشته
وحشتی بالقوه در اطراف می چرخد هنوز!
✔
