صدا به طور کلی موجودیتی است که در نتیجه ارتعاشاتی در ماده‌ها ایجاد می‌شود و به وسیلهٔ این ارتعاشات از طریق جریان موج‌ها در هوا یا ماده‌های دیگر منتقل می‌شود. در زبان فیزیک، صدا به عنوان امواج مکانیکی تعریف می‌شود که توسط مواد مختلف منتقل می‌شوند و توسط گوش بشنونده احساس می‌شوند.
صدا می‌تواند از انواع مختلفی باشد، از جمله صداهای موسیقی، صداهای گفتاری، صداهای محیطی و غیره. این تفاوت‌ها به دلیل تفاوت در فرکانس و شدت امواج صوتی می‌باشد که از آن به عنوان یکی از مباحث پر طرفدار فیزیک استفاده می شود.
«گهواره نیوتن» (Newton's Cradle) یک دستگاه است که از مجموعه‌ای از گوی‌های نوسانی تشکیل شده است که ممکن است در نمایشگاه‌ها مشاهده کرده باشید. این وسیله از یک چهارچوب ساخته شده که شامل پنج گوی فلزی است که با سیم‌های نازک آویزان شده‌اند، تشکیل شده است. گوی‌ها به گونه‌ای قرار داده شده‌اند که فقط به اندازه‌ای به هم تماس دارند.
وقتی شما یکی از گوی‌ها را از یک طرف گهواره بلند می‌کنید و به سمت خود می‌کشید و سپس آن را رها می‌کنید تا به گوی بعدی بخورد، گوی مقابل به ثابتی در جای خود باقی می‌ماند. اما گوی در طرف مخالف گهواره به بالا پرتاب می‌شود و بعد از بازگشت به محل اولیه‌اش، به گوی‌های دیگر ضربه می‌زند. این عمل به شکل یک زنجیره واکنشی ادامه می‌یابد.
رمز نوسان عجیب گوی‌های گهواره نیوتن چیست؟
تشکیل موجودات زنده از مواد غیر زنده به عنوان یکی از موضوعاتی است که تاکنون مورد بحث و بررسی علمی قرار گرفته است. این فرآیند به عنوان آزمایشگاهی مهم برای درک زندگی و تکامل در زمانهای اولیه زمین، یکی از بزرگ‌ترین معضلات دانشمندان محسوب می‌شود.
در شرایط آزمایشگاهی، برخی از شرایط محیطی زندگی که در طبیعت گزارش شده‌اند، احیای مواد غیر زنده را امتحان کرده‌اند. به عنوان مثال، ایجاد شرایط مانند جو حاوی گازهایی مانند متان، آمونیاک، آب، و انرژی مانند نور یا گرما، ممکن است منجر به ایجاد ترکیبات اولیه زیستی مانند آمین‌ها و نوکلئوتیدها شود.
یکی دیگر از روش‌ها، استفاده از شرایطی که در زمینه‌های زیر سطحی گرم دریاها وجود دارد.
در شرایطی که در زیر سطح دریاها وجود دارد، شرایطی که می‌تواند شبیه به شرایطی باشد که در زمان اولیه زمین وجود داشته است، ایجاد شده است. این شرایط شامل فشار بالا، حرارت مداوم، و وجود مواد آلی ساده مانند آمین‌ها و نوکلئوتیدها هستند. در آزمایشگاه، انجام آزمایش‌ها با ایجاد شرایطی شبیه به این محیط‌ها، منجر به تولید ترکیبات اولیه زیستی گردیده‌اند.
خلق‌الساعه (Spontaneous generation) در فلسفه به معنای ظهور ماده زنده به طور خودبخودی است. این نظریه اولین بار توسط ارسطو مطرح شد که فرایند خودتولیدی جانداران از ماده غیرزنده را توصیف کرد. تعدادی از دانشمندان از زمان ارسطو تا ون هلمونت به این نظریه پایبند بودند، اما در نهایت، فرانچسکو ردی با انجام آزمایش‌های علمی موضوع را رد کرد.
اصطلاح خلق‌الساعه حداقل از زمان ارسطو که در سالهای ۳۸۴ تا ۳۲۲ قبل از میلاد بود، به کار برده می‌شد. علما به طور رسمی نظریه خلق‌الساعه را رد کرده‌اند.
در قرن هفدهم، دانشمند ایتالیایی به نام فرانچسکو ردی تلاش کرد با استفاده از روش‌های علمی نظریه خلق‌الساعه را انکار کند:
ردی که یک پزشک و دانشمند بود، تصمیم گرفت تا بررسی کند آیا مگس‌ها می‌توانند بدون حضور مگس‌های دیگر ظاهر شوند یا خیر. او ابتدا گوشتی را در هوای آزاد قرار داد.
در اوایل دورهٔ کامبرین، به نزدیکی ۵۴۲ میلیون سال پیش، رویدادی به نام انفجار کامبرین رخ داد. این رویداد نسبتاً کوتاه به مدت 20 تا 25 میلیون سال طول کشید، در طی آن بسیاری از شاخه‌های اصلی حیوانات، همانطور که از فسیل‌ها مشاهده می‌شود، ظاهر شدند. انفجار کامبرین با همراهی ظهور انواع و اقسام زیستی متنوع، مارقون‌های زنده‌ای را از آن خود نمایش داد. قبل از این رویداد، بیشتر موجودات تک‌سلولی و بدون گروه‌بندی وجود داشتند. در ادامهٔ ۷۰ تا ۸۰ میلیون سال، تنوع زندگی به طور چشمگیری افزایش یافت و شکل‌گیری شباهت‌های بیشتری به انواع موجودات کنونی دیده شد.
انفجار کامبرین موضوعی برای بحث‌های علمی گسترده بوده است. پیدایش ناگهانی فسیل‌ها، به‌ویژه در دههٔ ۱۸۴۰ میلادی، اولین گام‌های بحث را شکل داد و چارلز داروین در سال ۱۸۵۹ به آن به عنوان یکی از دلایل مخالفت با نظریهٔ تکامل از طریق انتخاب طبیعی اشاره کرد. بحث‌های متعددی پیرامون معمای پیدایش ناگهانی زیست‌گان و تأثیر آن بر منشأ حیات حیوانی در یک دورهٔ زمانی نسبتاً کوتاه ادامه داشت.
با وجود دسترسی محدود به شواهد، تفسیرات مختلفی از این پدیده ارائه شده است، به‌ویژه زمانی که اطلاعات بیشتری بر اساس فسیل‌های ناقص و نشانه‌های شیمیایی در سنگ‌ها در دسترس قرار گیرد.
مواد آلی و مواد غیر آلی تفاوت‌های مهمی دارند:
1. ترکیب شیمیایی:
- مواد آلی: این مواد شامل کربن هستند و معمولاً شامل هیدروژن، اکسیژن، نیتروژن، فسفر، گوگرد و عناصر دیگری می‌شوند.
- مواد غیر آلی: این مواد عمدتاً شامل عناصر مانند فلزات (مانند آهن، آلومینیوم، سیلیسیم و غیره) و ترکیبات معدنی هستند که اکثراً شامل کربن نیستند.
2. واکنش‌پذیری:
- مواد آلی: این مواد معمولاً واکنش‌پذیرترند و می‌توانند با فرآیندهای شیمیایی و بیولوژیکی پیوندهای شیمیایی بسیار پیچیده‌ای بسازند.
- مواد غیر آلی: این مواد در بسیاری از موارد کمتر واکنش‌پذیر هستند و معمولاً تحت شرایط شیمیایی سخت تر به تغییر و تبدیل می‌پذیرند.
3. وجود در طبیعت:
- مواد آلی: این مواد اساساً در موجودات زنده یافت می‌شوند و بخش اساسی از ساختار و فعالیت زیستی هستند.
در سال ۱۹۵۳، دو شیمیدان به نام‌های استنلی میلر و هارولد یوری شرایط اولیه زمین را در آزمایشگاهی شبیه‌سازی کردند که به آزمایش میلر-یوری شهرت یافت. آنها ابتدا یک دستگاه ساخته و آن را با آب و گازهای متان، آمونیاک و هیدروژن پر کردند. در اتاقک احتراق، دو الکترود قرار دادند تا شرایطی مشابه به رعد و برق ایجاد کنند و برای گردش مداوم گازها در دستگاه، آب را در مخزنی جوشانده و بخار حاصل را به گردش در لوله‌ها می‌آوردند. بخار آب پس از عبور از محفظه اتمسفری حاوی الکترود، توسط لوله‌های خنک‌کننده سرد می‌شد و دوباره به صورت مایع به مخزن بازمی‌گشت.
پس از یک هفته، آنها مایع حاصل را بررسی کردند و متوجه شدند که نه تنها مقادیر زیادی از مولکول‌های آلی ساده تولید شده‌اند، بلکه مولکول‌های آلی پیچیده‌تری مانند آمینو اسیدها، اسیدهای چرب و قندها (کربوهیدرات) نیز به وجود آمده‌اند. پس از چند هفته، میلر توانست مایعی با رنگ پرتقالی به دست آورد که شامل بیش از شش نوع مختلف آمینو اسید، سیانورهیدروژن و انواع آلکالوییدها بود.
عمر سیاره زمین تخمین زده می‌شود که حدود 4.5 میلیارد سال است. این محاسبه بر اساس سن نمونه‌های سنگی که از زمین برداشت شده‌اند، مطالعات رادیواکتیویته و فرایندهای جغرافیایی صورت گرفته است.
این تخمین از سن زمین بر اساس مطالعات مختلفی از جمله:
1. سن نمونه‌های سنگی: از زمین برداشته شده و با استفاده از روش‌های رادیومتری، نسبت ایزوتوپ‌هایی مانند اورانیم و توریم برای تعیین سن استفاده می‌شود.
2. مطالعات رادیواکتیویته: بررسی تجزیه نیوکلایدها و مدلسازی رادیواکتیویته داخلی زمین به ارزیابی سن زمین کمک می‌کند.
3. فرایندهای جغرافیایی: بررسی رخدادهای زمین‌شناسی مانند رخساره‌های لایه‌بندی شده در سنگ‌ها و گسل‌ها برای تخمین سن زمین مورد استفاده قرار می‌گیرد.
به طور کلی، سن 4.5 میلیارد سالهای که برای زمین تخمین زده شده، نشان از این دارد که زمین از آغاز ساماندهی منظومه شمسی تاکنون به وجود آمده و فرآیندهای ژئولوژیکی، زیست‌شناسی و اقلیمی را تجربه کرده است.
زیست‌گرایی (Ecocentrism) یک دیدگاه فلسفی و اخلاقی است که بر ارزش قرار دادن به اکوسیستم‌ها و جامعه‌های زیستی تمرکز دارد، به جای تمرکز بر انسان به تنهایی. این مفهوم بر مبنای این ایده است که همهٔ موجودات زنده و محیط زیست باید از ارزش و حقوق معنوی برخوردار باشند، بدون توجه به فایدهٔ مستقیمی که برای انسان دارند.
زیست‌گرایی در تلاش است تا با توجه به وابستگی و تعاملات پیچیده بین مخلوقات زنده و محیط زیست، یک نگرش بالقوهٔ توسعه‌پذیر و پایدار را ترویج کند. این دیدگاه معتقد است که حفظ تنوع زیستی، احترام به حیات و عدم تخریب محیط زیست اولویت بالایی برای همهٔ اعضای جوامع زیستی است، نه فقط برای انسان.
به عنوان یک رویکرد فلسفی و اخلاقی، زیست‌گرایی می‌تواند به شکل‌های مختلفی در نظریات محیط‌زیستی و حقوق حیوانات نمایان شود و در بحث‌های سیاستگذاری محیط‌زیستی و حفاظت از منابع طبیعی تأثیرگذار باشد.
زیست‌گرایی به طور گسترده‌ای به دو شکل اصلی مورد توجه قرار می‌گیرد: بیوسنتریزم
برنامه‌ریزی عصبی کلامی (Neurolinguistic Programming یا به اختصار NLP) یک روش توسعه شخصی و ارتباطات است که در دهه ۱۹۷۰ توسط ریچارد بندلر و جان گریندر توسعه یافته است. NLP به عنوان یک مدل روانشناسی کاربردی، تلاش دارد تا الگوها، استراتژی‌ها و نحوهٔ تفکر افراد موفق را شناسایی کرده و به دیگران آموزش دهد. اصول اساسی NLP شامل موارد زیر می‌شود:
1. مدلسازی: توجه به الگوهای ذهنی و رفتاری افراد موفق و تلاش برای تکرار آنها در دیگران.
2. زبان: استفاده از زبان به عنوان ابزاری برای تغییر و بهبود ارتباطات و تفکرات.
3. تغییر ذهنی: استفاده از فنونی مانند "تکنیک‌های زبانی" برای تغییر ایمنی‌ها و باورهای نامطلوب.
