شعر زیبای ایرج میرزا در مورد مادر: گویند مرا چو زاد مادر!

گویند مرا چو زاد مادر

پستان به دهان گرفتن آموخت

☂☂

شبها بر گاهواره ی من

بیدار نشست و خفتن آموخت

☂☂

دستم بگرفت و پا به پا برد

تا شیوه ی راه رفتن آموخت

☂☂

گلچین بهترین شعرهای ایرج میرزا: قضه شنیدم که بوالعلا به همه عمر!

قصه شنیدم که بوالعلا به همه عمر

لحم نخورد و ذوات لحم نیازرد

 ☆☆☆

در مرض موت با اجازه دستور

خادم او جوجه ها به محضر او برد

 ☆☆☆

غزل های معروف شهریار: ای غنچه ی خندان چرا خون در دل ما می کنی؟

غزل شمارهٔ ۱۵۳ - غوغا میکنی
ای غنچه خندان چرا خون در دل ما میکنی

خاری به خود می بندی و ما را ز سر وا میکنی

☆♣☆

از تیر کجتابی تو آخر کمان شد قامتم

کاخت نگون باد ای فلک با ما چه بد تا میکنی

☆♣☆
ای شمع رقصان با نسیم آتش مزن پروانه را

با دوست هم رحمی چو با دشمن مدارا میکنی

☆♣☆

شعر ایرج میرزا: ابلیس شبی رفت به بالین جوانی

ابلیس شبی رفت به بالین جوانی

آراسته با شکل مهیبی سر و بر را

 ☃

گفتا که: «منم مرگ و اگر خواهی زنهار

باید بگزینی تو یکی زین سه خطر را

 ☃

یا آن پدر پیر خودت را بکشی زار

یا بشکنی از خواهر خود سینه و سر را

 ☃

شعر نیمایی: بی آینه چگونه درین قاب زیستم؟ - فریدون میشیری

آیینه چون شکست
قابی سیاه و خالی
از او به جای ماند
با یاد دل که آینه ای بود
در خود گریستم
بی آینه چگونه درین قاب زیستم

فریدون مشیری

غزل معاصر: پیش از آنی که به یک شعله بسوزانمشان! - محمد علی بهمنی

پیش از آنی که به یک شعله بسوزانمشان
باز هم گوش سپردم به صدای غمشان

♣☆☂
هر غزل گر چه خود از دردی و داغی می سوخت
دیدنی داشت ولی سوختن با همشان

♣☆☂
گفتی از خسته ترین حنجره ها می آمد
بغضشان شیونشان ضجه ی زیر و بمشان

♣☆☂

غزل معاصر: من با غزلی قانعم و با غزلی شاد! - محمد علی بهمنی

من با غزلی قانعم و با غزلی شاد
تا باد ز دنیای شما قسمتم این باد

♥️♥️♥️
ویرانه نشینم من و بیت غزلم را
هرگز نفروشم به دو صد خانه ی آباد

♥️♥️♥️
من حسرت پرواز ندارم به دل آری
در من قفسی هست که می خواهدم آزاد

♥️♥️♥️

غزل معاصر: بیدار شو که راز جهان را نزیستی! - قربان ولیئی

بیدار شو که راز جهان را نزیستی!
با عشق، گوشه های نهان را نزیستی!

فرصت کم است و همسفر رودخانه شو
ای قطره ای که شور روان را نزیستی!

 

هر بامداد تازگی از راه می رسد
در کهنگی خزیدی و «آن» را نزیستی!

از یاد برده روح تو عهد قدیم را
آفاق آیه های جوان را نزیستی!

در پرده ماند نغمه ی کیهانی سکوت
موسیقی نواحی جان را نزیستی!

دف می زنند دم به دم آغاز می شویم
این شور را و این ضربان را نزیستی!

آغاز شو، تمام ابد پیش روی توست
یک لمحه از سراب زمان را نزیستی!
قربان ولیئی

 

نقد این شعر:

غزل معاصر: بانـــــوی اساطیر غـــــزل های من اینست! - حسین منزوی

بانـــــوی اساطیر غـــــزل های من اینست

صد طعنه به مجنون زده لیلای من اینست

❉

گفتم کــــه سرانجـــام بـــه دریـــا بزنم دل

هشدار دل! این بار ، که دریای من اینست

❉

من رود نیاسودنــم و بودن و تا وصــل

آسودگی ام نیست که معنای من اینست

❉

 

هر جا که تویی مرکز تصویر من آنجاست

صاحب نظرم علـــم مرایـــای من اینست

❉

گیرم که بهشتم به نمازی ندهد دست

قد قامتـی افراز کـه طوبای من اینست

❉

همراه تـــو تــــا نـاب ترین آب رسیدن

همواره عطشناکی رؤیای من اینست

❉

من در تو به شوق و تو در آفاق به حیرت

نایـــاب ترین فصل تماشــای من اینست

❉

دیوانه بـــه سودای پـــری از تو کبوتر

از قاف فرود آمده عنقای من اینست

❉

خــرداد تــــو و آذر من بگـــذر و بگـذار

امروز بجوشند که سودای من اینست

❉

دیــر است اگـــر نـــه ورق بعدی تقویم

کولاکم و برفم همه فردای من اینست

حسین منزوی

غزل معاصر: با من دردآشنا ناآشنایی بیش از این؟ - سجاد سامانی

با منِ دردآشنا، ناآشنایی بیش از این؟
ای وفادار رقیبان، بی وفایی بیش از این؟

✔

گرم احساس منی، سرگرم یاد دیگران
من کجا از وصل خشنودم، جدایی بیش از این؟

✔

موجی و بر تکه سنگی خرد، سیلی می زنی
با به خاک افتادگان، زورآزمایی بیش از این؟

✔

زاهد دلسنگ را از گوشه ی محراب خود
ساکن میخانه کردی، دلربایی بیش از این؟

✔

پیش از این زنجیر صدها غم به پایم بسته بود
حال، تنها بنده ی عشقم، رهایی بیش از این؟

سجاد سامانی