از درد ترک خورده و از زخم کبودیم!
کوهیم و تماشاگر رقصیدن رودیم!
✔✔✔
او می رود و هر قدمش لاله و نسرین
ما سنگ تر از قبل همانیم که بودیم!
✔✔✔
ما شهرتمان بسته به این است بسوزیم
با داغ عزیزیم که خاکستر عودیم!
✔✔✔
تن رعشه گرفتیم که با غیر نشسته ست
از غیرتمان بود، نوشتند حسودیم!
✔✔✔
جو گندمی از داغ غمش تار به تاریم
در حسرت پیراهن او پود به پودیم!
✔✔✔
پیگیر پریشانی ما دیر به دیر است
دلتنگ به یک خنده ی او زود به زودیم!
✔✔✔
بر سقف اگر رستن قندیل فراز است
ما نیز همانیم، فرازیم و فرودیم!
✔✔✔
یک روز میاید و بماند که چه دیر است
روزی که نفهمد که چه گفتیم و که بودیم!
✔✔✔
بعد از تو اگر هم کسی آمد به سراغم
آمد ببرد آنچه ز تو تازه سرودیم!
غزلی با مضمون فلسفی از غزل سرای خوب معاصر : حامد عسکری