هجاها

هجاها:

1. یک هجایی مانند: آب، راه، گاه، ماه و …
2. دو هجایی مانند: انار، سارا و …
3. سه هجایی مانند: برادر، زمستان و …
4. چهار هجایی مانند: آشپزخانه، تماشایی، مقررات و …
5. پنج هجایی مانند: سپاسگزاری، احمدی نژاد و …

نکته: در فارسی شش نوع بخش یا هجا داریم:

1. صامت + مصوت کوتاه. مانند: چه، که، تو (ضمیر) یا: بَ، بِ، بُ و …
2. صامت + مصوت بلند. مانند: با، بو، بی.
3. صامت + مصوت کوتاه + صامت. مانند: من، شب، سر.
4. صامت + مصوت بلند + صامت. مانند: مار، مور، میر.
5. صامت + مصوت کوتاه + دو صامت. مانند: دست، کشت، بند.
6. صامت + مصوت بلند + دو صامت. مانند: داشت، دوست، بیست.

انواع هجا به زبانی ساده‌تر:

1. کوتاه: شامل دو واحد می‌باشد یعنی از یک صامت و یک مصوت کوتاه. مانند: بَ، کِ، و…
2. بلند: هجای بلند از سه واحد تشکیل می‌شود و به دو صورت می‌آید. الف: دو صامت و یک مصوت کوتاه. مانند: تَر، بَر، سَر، شَر و… ب: یک صامت و یک مصوت بلند. مانند: با، تا، بی، بو، نا، جی و…
3. کشیده: اگر هجایی بیش از سه واحد باشد به آن هجای کشیده می‌گویند. مانند: دوست، خیش، داشت، کاشت، دَشت، دار، آرد، خار و… نکته: در تقطیع، کلمات همان‌گونه که خوانده می‌شوند نوشته می‌شوند. مانند ((خویش)) = که خوانده می‌شود = خیش و ((که)) خوانده می‌شود = کِ نکته ی مهم: مصوت بلند خودش به تنهایی دو واحد به حساب می‌آید. مانند (آ، ی، و)