غزل معاصر: تــا کی از یوسف و آن پیرزن تــــر دامن! - غلامرضا طریقی

تــا کی از یوسف و آن پیرزن تــــر دامن!

 قصه سر هم بکنم تا تو بخوابی با من!

☆☆

 تا کی انکار کنم عشق زلیخایی را

 تـا مجوز بستانـد غــزلــم الزامن!

☆☆

غزل ناب معاصر: گفتم بدوم تا تو همه فاصله ها را - محمد علی بهمنی

گفتم بدوم تا تو همه فاصله ها را

تا زودتر از واقعه گویم گله ها را

☂♥️♥️☂

چون آینه پیش تو نشستم که ببینی

در من اثرِ سخت ترین زلزله ها را

☂♥️♥️☂

غزل معاصر: گفتم فراق را به صبوری دوا کنم! - سجاد سامانی

گفتم فراق را به صبوری دوا کنم

 صبرم زیاد نیست، چرا ادّعا کنم؟

 ♥️♥️

بوسیدمش ز دور و چنین مستم از غرور

 گر بوسه بر لبش بگذارم چه ها کنم

 ♥️♥️

گفتم به قول خویش وفا کن، جواب داد

 کی قول داده ام که بخواهم وفا کنم؟

 ♥️♥️

بیم فراق دارم و باید به شوق وصل

 شب تا سحر نماز بخوانم، دعا کنم...

 ♥️♥️

اشکی نمانده است که جاری کنم ز چشم

 جانی نمانده است که دیگر فدا کنم

 ♥️♥️

ای عشق، من که عقل خود از دست داده ام،

 دیوانه ام مگر که تو را هم رها کنم؟

 ♥️♥️

زاهد به ذوق آمده از شعر من ولی

 ننگا به من که ذوقی از این مرحبا کنم

 سجّاد سامانی

غزل معاصر: مثل عشقی که به داد دل تنها نرسد! - عبدالجبار کاکایی

مثل عشقی که به داد دل تنها نرسد!
ترسم این است که این رود به دریا نرسد!

✍

این که آویخته از دامنه کوه به دشت
می‌خرامد همه جا غلت زنان تا…، نرسد!

✍

غزل معاصر: به دامان تو ای پایان و ای آغاز برگشتم! - سجاد سامانی

به دامان تو ای پایان و ای آغاز برگشتم

 پر و بالی تکاندم، خسته از پرواز برگشتم

 ☂☂

به سویت آمدم تا خود بگویم راز عشقم را

 دل از شرمندگی پر بود و بی ابراز برگشتم

 ☂☂

مرا چون موج دوری از تو ممکن نیست ای ساحل

 هزاران بار ترکت کردم امّا باز برگشتم

 ☂☂

نه مثل ساحرم پستم نه چون پیغمبران والا

 عصا انداختم بی سحر و بی اعجاز برگشتم

 ☂☂

دل از بیهوده گردی های سابق کندم و چون گرد

 به دامان تو ای پایان و ای آغاز برگشتم

 سجّاد سامانی

نقد این غزل زیبا:

غزل «به دامان تو ای پایان و ای آغاز برگشتم» از سجّاد سامانی به زیبایی احساسات عمیق شاعر را از عشق و بازگشت به معشوق به تصویر می‌کشد. 

1. محتوا و معنا:

غزل معاصر: ناگهان در کوچه دیدم بی وفای خویش را - مهدی اخوان ثالث

ناگهان در کوچه دیدم بی وفای خویش را
باز گم کردم ز شادی دست و پای خویش را

☆☆
با شتاب ابرهای نیمه شب می رفت و بود
پاک چون مه شسته روی دلربای خویش را

☆☆

غزل معاصر: مرا بخوان که حروفم پر از عسل بشود! - غلامرضا طریقی

مرا بخوان که حروفم پر از عسل بشود!

مرا بخواه که هر قطعه ام غــــزل بشود!

♥️♥️

مرا بخوان که پس از این همه "الهه ناز"

دوباره ورد زبانــــــــم "اتل متل" بشود!

♥️♥️

سیاه چشم! فنا کن سپید را مگذار

که محتوای غـــزل نیز مبتذل بشود!

♥️♥️

 

هـزار وعده بـه من داده ای بگــو چـــه کنم؟

که دست کم یکی از وعده ها عمل بشود؟!

♥️♥️

قسم به عشق! به فتوای دل گناهی نیست

اگـــر بــــه دست تـــــو نامحرمی بغل بشود!

♥️♥️

بیــــــا و مسئله هـــا را ز راه دل حل کن

که در تمام جهان این سخن مثل بشود:

♥️♥️

اساس علم ریاضی به باد خواهد رفت

اگر که مسئله ها عاشقانه حل بشود!

غلامرضا طریقی

غزل معاصر: چند سالی است که تکلیف دلم روشن نیست! - عبدالجبار کاکایی

چند سالی‌ست که تکلیف دلم روشن نیست!
جا به اندازه تنهایی من در من نیست!

✿✿

چشم می‌دوزم در چشم رفیقانی که
عشق در باورشان قد سر سوزن نیست!

✿✿

غزل معاصر: و ما که گریه نکردیم گریه؟ نه! کردیم! - سید مهدی موسوی

و ما که گریه نکردیم، گریه؟! نه! کردیم...

به ما چه مرد نباید که... ما که نامردیم!

*

اگر که پنجره را سمت عشق می بستند

بدون شعر... و گریه چه کار می کردیم؟!

*

غزل معاصر: سبزم نه از آن دست که گل باشم و باغی - عبدالجبار کاکایی

سبزم نه از آن دست که گل باشم وباغی
گلدان ترک خورده ای و کنج اتاقی

✍✍

دی شیخ چراغی به کف آورد و طلب کرد

انسان ومن امروز به دنبال چراغی

✍✍