غزل معاصر: مگر خود را کنار دیگران تنها نمی بینی؟ - فاضل نظری

مگو خود را کنار دیگران تنها نمی بینی؟
تو تنهایی، فقط تنهایی خود را نمی بینی؟

✔✔
رفیقا! شادمانی های عالم جاودانی نیست
مگر اندوه را در خنده ی گل ها نمی بینی؟

✔✔
اگر نامی ز خسرو ماند از افسون شیرین بود
به غیر از عشق اکسیری در این دنیا نمی بینی!

✔✔
کجا این حسن بی اندازه در تصویر می گنجد
تو از عکس خودت زیباتری امّا نمی بینی!

✔✔
به جای دیدن آیینه ها در چشم ما بنگر
بدی از چشم خود می بینی و از ما نمی بینی!

✔✔
شدی در چشم هایش خیره ای دل! سادگی کردی
از این پس هیچکس را غیر از او زیبا نمی بینی
فاضل نظری

 

غزل فوق به خوبی احساسات عمیق و تفکرات شاعر را درباره‌ی تنهایی، عشق و زیبایی به تصویر می‌کشد. 

1. محتوا و معنا:  
- بیت اول: شاعر به تنهایی و عدم توانایی در درک آن از سوی دیگران اشاره می‌کند. این بیت احساسات عمیق تنهایی و ناتوانی در دیدن این حالت از سوی خود را به تصویر می‌کشد.
- بیت دوم: به زودگذر بودن شادی‌ها و پایدار بودن اندوه اشاره دارد. شاعر زیبایی‌های گذرا را به خوبی با اندوه پیوند می‌زند.
- بیت سوم: اشاره به عشق به عنوان تنها اکسیری است که می‌تواند جاودان بماند. نام خسرو به زیبایی‌های افسانه‌ای عشق اشاره دارد.
- بیت چهارم: شاعر به حسن بی‌پایان اشاره می‌کند که در تصویر نمی‌گنجد و زیبایی خود را نیز نمی‌بیند.
- بیت پنجم: به تأکید بر نگاه به درون و عدم توجه به عیوب دیگران می‌پردازد.
- بیت ششم: به تأثیر عشق بر دیدگاه فردی و عدم توانایی در دیدن زیبایی‌های دیگر اشاره دارد.

2. زبان و ساختار:  
زبان غزل شاعرانه و مبهم است، با استفاده از تصاویری ملموس و مفاهیم عمیق. ساختار غزل پیوسته و به خوبی احساسات مختلف را به تصویر می‌کشد.

3. تکنیک‌های ادبی:  
- تصویرسازی: استفاده از تصاویری مانند «خنده‌ی گل‌ها» و «حسن بی‌پایان» احساسات عمیق و زیبایی‌های ناگفتنی را به تصویر می‌کشد.
- استعاره و تشبیه: استعاره‌ها و تشبیهات قوی به زیبایی‌های عشق و تنهایی اضافه کرده و احساسات را عمق می‌بخشد.
- تکرار: تکرار مضامین مانند تنهایی و زیبایی به تأکید بر اهمیت این مفاهیم کمک می‌کند.

4. احساس و تأثیرگذاری:  
غزل به دلیل زبان شاعرانه و تصاویر زیبا، تأثیر عمیقی بر خواننده می‌گذارد. تأمل در موضوعاتی مانند عشق و زیبایی با صراحت و احساسات عمیق به تصویر کشیده شده است.

نتیجه‌گیری:  
فاضل نظری در این غزل با تصاویری زیبا و زبان شاعرانه، توانسته است احساسات عمیق شاعر را به خوبی منتقل کند. موضوعات تنهایی، عشق و زیبایی با عمق و صراحت بیان شده و تأثیر عمیقی بر خواننده می‌گذارد.