دریای کارائیب (Caribbean Sea) بخشی از اقیانوس اطلس است که در غرب میان قاره‌های آمریکای شمالی و جنوبی قرار دارد. این دریا به دلیل جزایر زیبا، آب و هوای گرم و فرهنگ غنی خود مشهور است.
دریا (Sea) یکی از بزرگ‌ترین و مهم‌ترین اکوسیستم‌های طبیعی روی زمین است. دریاها به عنوان منبع حیات (Source of Life) و تأمین‌کننده بسیاری از منابع طبیعی (Natural Resources) شناخته می‌شوند. در اینجا به بررسی ویژگی‌ها، اهمیت و مسائل مربوط به دریاها می‌پردازیم.
وسعت و عمق (Extent and Depth):
آب شور (Salty Water):
طبیعت به تمامی پدیده‌های فیزیکی جهان اطلاق می‌شود که شامل گیاهان، جانوران، کوه‌ها، اقیانوس‌ها، هوا، آب و خاک می‌شود. این سیستم پیچیده و زیبا، که میلیاردها سال است با تعادل شگفت‌انگیزی به حیات خود ادامه داده، همواره منبع الهام، آرامش و بقای انسان بوده است. درک و حفاظت از طبیعت نه تنها به معنای حفظ تنوع زیستی است، بلکه تضمین‌کننده بقای بشر و نسل‌های آینده نیز خواهد بود.
طبیعت از چهار عنصر اساسی تشکیل شده است که هر یک نقشی حیاتی در پایداری اکوسیستم‌ها دارند:
آب یکی از مهم‌ترین منابع حیات روی کره زمین است. اقیانوس‌ها، دریاها، رودخانه‌ها و دریاچه‌ها خانه میلیون‌ها گونه جانوری و گیاهی هستند. چرخه آب (تبخیر، بارش و جریان) به ایجاد شرایط مناسب برای زندگی در سطح زمین کمک می‌کند. بدون آب، حیات در کره زمین غیرممکن خواهد بود.
قاره (Continent) به بخش‌های بزرگ و پیوسته‌ای از زمین اطلاق می‌شود که شامل سرزمین‌های وسیع، اکوسیستم‌ها (Ecosystems) و جمعیت‌های انسانی (Human Populations) است. قاره‌ها معمولاً با اقیانوس‌ها (Oceans) و دریاها (Seas) احاطه شده‌اند و دارای ویژگی‌های جغرافیایی، فرهنگی و تاریخی خاص خود هستند. در ادامه به بررسی جوانب مختلف قاره‌ها می‌پردازیم.
قاره به عنوان یک واحد جغرافیایی در نظر گرفته می‌شود که شامل زمین‌های پیوسته (Continuous Land) و مناطق مختلف با ویژگی‌های طبیعی و انسانی متفاوت است. قاره‌ها معمولاً بر اساس اندازه، موقعیت جغرافیایی و ویژگی‌های فرهنگی تقسیم‌بندی می‌شوند.
در جهان، معمولاً قاره‌ها به شش یا هفت دسته تقسیم می‌شوند:
در برخی از تقسیم‌بندی‌ها، اروپا و آسیا به عنوان یک قاره بزرگ به نام اوراسیا (Eurasia) شناخته می‌شوند.
کشور (Country) به یک نهاد سیاسی و جغرافیایی اطلاق می‌شود که دارای مرزهای مشخص، حکومتی مستقل و جمعیتی است که در آن زندگی می‌کنند. در اینجا به بررسی جوانب مختلف کشور می‌پردازیم.
کشور به مجموعه‌ای از سرزمین‌ها (Territory)، مردم (People) و حکومت (Government) اطلاق می‌شود که تحت یک سیستم سیاسی خاص اداره می‌شود. کشورها معمولاً دارای قوانین (Laws)، فرهنگ (Culture)، زبان (Language) و تاریخ (History) خاص خود هستند.
موقعیت جغرافیایی:
سیبری یک منطقه وسیع در شمال‌شرقی آسیا است که تقریباً 77 درصد از خاک روسیه را پوشش می‌دهد. این ناحیه از کوه‌های اورال در غرب شروع شده و به اقیانوس آرام در شرق محدود می‌شود. سیبری شامل چندین ایالت و جمهوری، از جمله تیوومنا (Tyumen)، نووسیبیرسک (Novosibirsk)، و چیتا (Chita) است.
اقلیم:
سیبری به خاطر اقلیم سرد و خشک خود معروف است. این منطقه دارای زمستان‌های بسیار سرد و طولانی با دماهایی که به زیر -40 درجه سانتی‌گراد می‌رسد و تابستان‌های کوتاه و گرمی است. برف و یخ در زمستان معمولاً زمین را پوشانده و رودخانه‌ها و دریاچه‌ها نیز یخ می‌زنند.
جغرافیای طبیعی:
سیبری دارای تنوع زیستی بالایی است که شامل جنگل‌های تایگا (Taiga)، دشت‌های وسیع، کوه‌ها و دریاچه‌های بزرگ مانند دریاچه بایکال (Lake Baikal) است. دریاچه بایکال عمیق‌ترین و قدیمی‌ترین دریاچه آب شیرین جهان است و مهم‌ترین منبع آب شیرین روسیه به شمار می‌آید.
جهان به زمین و زندگی و تمدن انسانی روی آن اشاره دارد. همچنین، واژه "جهان" گاهی به نادرستی برای اشاره به کیهان (cosmos) و گیتی (universe) نیز به کار می‌رود.
جهان (World) به سیاره زمین و تمامی مؤلفه‌های مرتبط با آن شامل حیات، تمدن انسانی و محیط زیست اشاره دارد. این مفهوم در طول تاریخ تحولات معنایی بسیاری را پشت سر گذاشته و امروزه در حوزه‌های مختلف علمی، فلسفی و فرهنگی مورد بررسی قرار می‌گیرد.
جهان را می‌توان به چند صورت تعریف کرد:
قانون (Law) یکی از مهم‌ترین مفاهیم در جوامع انسانی است که اساس سازمان‌دهی و نظم اجتماعی را تشکیل می‌دهد. قوانین مجموعه‌ای از قواعد و اصول هستند که برای هدایت رفتار افراد در جامعه به‌وجود آمده‌اند. این قواعد معمولاً به منظور حفظ نظم، عدالت، حقوق و آزادی‌های فردی و اجتماعی وضع می‌شوند و تخطی از آنها مجازات‌هایی را در پی خواهد داشت.
قانون به مجموعه‌ای از مقررات و قواعد الزام‌آور اطلاق می‌شود که توسط مقامات قانونی و مسئول در یک جامعه تدوین و وضع می‌شود تا حقوق و تکالیف افراد و نهادها را مشخص کند. این مقررات به‌طور کلی شامل دستوراتی برای تنظیم رفتار، جلوگیری از تخلفات، و اعمال مجازات‌ها در صورت عدم رعایت این دستورات است.
مرگ یکی از مهم‌ترین و پیچیده‌ترین موضوعات در زندگی انسان‌ها است. این پدیده نه تنها از نظر بیولوژیکی (Biologically) بلکه از جنبه‌های فلسفی (Philosophically)، اجتماعی (Socially) و روحانی (Spiritually) نیز مورد بررسی قرار می‌گیرد.
مرگ به معنای پایان زندگی (End of Life) و توقف تمام فعالیت‌های بیولوژیکی (Biological Activities) موجود زنده است. این امر معمولاً با از دست دادن عملکردهای حیاتی (Vital Functions) مانند تنفس (Breathing) و ضربان قلب (Heartbeat) مشخص می‌شود.
از منظر پزشکی، مرگ به دو نوع تقسیم می‌شود:
آنارشیسم یک مکتب فکری و سیاسی است که به دنبال حذف دولت (State) و هرگونه اقتدار (Authority) غیر ضروری است. این جنبش بر این باور است که انسان‌ها می‌توانند بدون حکومت (Government) و سیستم‌های اجباری، در جامعه‌ای آزاد (Free Society) و برابر (Equal) زندگی کنند.
ریشه‌های آنارشیسم به قرن نوزدهم برمی‌گردد، اما ایده‌های آن به دوران باستان نیز بازمی‌گردد. از جمله شخصیت‌های مهم آن دوره می‌توان به پیروان فلسفه یونانی مانند زنون اشاره کرد. در قرن نوزدهم، آنارشیست‌هایی همچون میکا الکسندری (Mikhail Bakunin) و پیر-ژوزف پرودن (Pierre-Joseph Proudhon) به توسعه ایده‌های آنارشیستی کمک کردند.
