در دل جنگلهای بارانی آمریکای جنوبی، درختی عجیب ایستاده است — درختی که طبق ادعای برخی بومیان و حتی تعدادی از زیستشناسان، توانایی راه رفتن دارد! نام این گیاه خارقالعاده، Socratea exorrhiza است؛ درختی از تیرهی نخلها که با نامهای گوناگونی چون نخل راهرونده یا درخت مهاجر شناخته میشود. اما آیا واقعاً ممکن است گیاهی بیمغز و بیماهیچه، «حرکت کند»؟
بیایید با هم این ادعا را بررسی کنیم: از واقعیتهای گیاه شناسی گرفته تا داستانهای محلی و تردیدهای علمی.
🔍 نخل راهرونده چیست؟
Socratea exorrhiza نوعی نخل بومی نواحی بارانی گرمسیری در آمریکای مرکزی و جنوبی است؛ کشورهایی چون کلمبیا، اکوادور، برزیل، نیکاراگوئه و پرو. این نخل اغلب در مناطق مرطوب و خاکهای نرم و ناپایدار جنگلهای بارانی رشد میکند. ویژگی منحصربهفرد آن، ریشههای هوایی بلندی است که مانند پای حیوانات از پایهی تنه بیرون زدهاند و شکلی عنکبوتوار و ناپایدار به درخت میدهند.
از همین ساختار خاص بود که افسانهی "راه رفتن" این درخت پدید آمد...
🐾 شایعهی راه رفتن چگونه آغاز شد؟
در میان جوامع بومی آمازون، داستانهایی وجود دارد که این درخت میتواند در طول زمان، با رشد ریشههای جدید و رها کردن ریشههای قدیمی، به سمت نور یا خاک مناسب «حرکت» کند — بهطوریکه ظرف چند سال، ممکن است تا چند متر از جای اولیهاش جابهجا شود.
برخی از راهنمایان محلی جنگل، این موضوع را بهعنوان یکی از عجایب جنگل بارانی به گردشگران نشان میدهند. حتی برخی زیستشناسان نیز در گذشته با احتیاط، احتمال حرکت تدریجی این درخت را رد نکردند.
🧬 مکانیزم ادعایی حرکت
بر اساس این ادعا، مکانیزم حرکت به این صورت است:
اگر نخل روی زمینی با ثبات نامناسب رشد کند (مثلاً روی خاک لغزنده یا تپهای فروپاشنده)،
ریشههای جدیدی از سمت مخالف (مثلاً پاییندست شیب یا سمت روشنتر جنگل) رشد میکنند و به زمین میچسبند.
در همین زمان، ریشههای قدیمی از سمت دیگر شروع به پوسیدهشدن و از بین رفتن میکنند.
درخت در نتیجهی این فرایند، چند سانتیمتر در سال جابهجا میشود.
بسیاری این پدیده را نوعی «راه رفتن گیاهان» میدانند — گرچه نه با پا، بلکه با استراتژی زیستی و فیزیولوژیکی خاص.
📚 شواهد علمی: واقعیت یا توهم نخل؟
تا چند سال پیش، ادعای راهرفتن نخل در مرز علم و شایعه معلق بود. اما پژوهشهای دقیقتر در دههی ۲۰۱۰ نشان دادند:
اگرچه ریشههای هوایی این درخت واقعاً رشد میکنند و برخی ریشهها میمیرند، اما هیچ مدرک علمی معتبر مبنی بر جابهجایی واقعی درخت وجود ندارد.
پژوهشی از زیستشناس Peter Vrsansky در سال ۲۰۰۵ که ادعای حرکت درخت را مطرح کرد، مورد انتقاد شدید قرار گرفت، چون هیچ اندازهگیری کمی یا تصویر برداری دقیق از حرکت نخل ارائه نکرده بود.
مطالعهای دیگر بهسرپرستی Gerardo Avalos (۲۰۰۵)، نشان داد که هیچ مدرکی برای اینکه Socratea exorrhiza حتی یک متر جابهجا شود، وجود ندارد. این مطالعه حرکت را افسانهای برآمده از سوءتفاهم دانست.
🌀 چرا افسانهی نخل راهرونده اینقدر محبوب است؟
افسانههایی از این دست، از مرز واقعیت فراتر میروند و به حوزهی روانشناسی انسان پا میگذارند:
ذهن ما عاشق تشبیهسازی است؛ وقتی ریشههای درخت را مثل پاهای یک حیوان ببینیم، دوست داریم بپذیریم که «میتواند راه برود».
در جهان بیحرکت گیاهان، حرکتکردن یک گیاه، ذهن ما را میخکوب میکند. این همان عنصری است که داستان را جذاب میسازد، حتی اگر علمی نباشد.
افسانههایی که بین مردم بومی رایج هستند، گاه چنان با شور و جزئیات بیان میشوند که حتی زیستشناسان را نیز به شک میاندازند.
🌱 آیا گیاهان دیگری هم حرکت میکنند؟
بله — اگرچه نه مثل جانوران. برخی از مشهورترین حرکات در گیاهان عبارتاند از:
ونوس مگسگیر (Dionaea muscipula): برگهایش به سرعت بسته میشوند تا شکار را بگیرند.
Mimosa pudica (شرمسار یا حساس): با لمس، برگهایش را جمع میکند.
درختان با رشد جهتدار: بسیاری از درختان، با رشد جهتدار نسبت به نور یا آب، مسیر خود را در فضا «تغییر» میدهند.
اما حرکت واقعی بهمعنای جابهجایی کامل بدن گیاه از نقطهای به نقطهی دیگر، هرگز در گیاهان ثابت (مثل درختان) دیده نشده.
🧠 پیام علمی و فلسفی این افسانه
ماجراهای مانند "نخل راهرونده" فرصتی عالی برای ترکیب علم و داستانسرایی فراهم میکنند. در عین حال:
یادآوری میکنند که علم باید با مشاهدهی دقیق، اندازهگیری و دادههای تجربی همراه باشد.
نشان میدهند چگونه فرهنگ و باورهای بومی میتوانند الهامبخش سؤالات علمی جدید شوند.
و بالاخره، تلنگری هستند برای تفکر دربارهی مرزهای نادیدهگرفتهشدهی رفتار گیاهان؛ موجوداتی که اگرچه بیصدا و بیحرکت بهنظر میرسند، اما گاهی از پیچیدهترین حیوانات هم زیرکترند.
✅ جمعبندی
آیا درختی وجود دارد که راه برود؟
پاسخ علمی فعلاً منفی است.
آیا گیاهانی وجود دارند که ما را وادار به بازنگری در درکمان از "حرکت"، "هوش" و "زیستپذیری" کنند؟
بیتردید بله.
نخل راهرونده، چه واقعاً جابهجا شود چه نه، یک نمونهی باشکوه از شگفتیهای جهان طبیعی است — جایی که مرز بین واقعیت و افسانه گاهی تنها با چند سانتیمتر جابهجایی تعیین میشود.