زمانی که زمین در یخبندان محض فرو رفته و به شکل یک گوی کاملاً برفی یا سفید در آمده بود، این دوران به "زمینکره برفی" (Snowball Earth) معروف است. این دورهها در تاریخ زمین شناسی به وقوع پیوسته و یکی از شگفتانگیزترین و رازآلودترین فصول در تکامل سیاره ما هستند.
مفهوم "زمینکره برفی"
زمینکره برفی به دورههایی اطلاق میشود که در آن سطح کره زمین به طور کامل یا عمدهای پوشیده از یخ و برف بوده است. در این حالت، بسیاری از مناطق حتی نزدیک به استوا نیز به طور کامل یخ زده بودند. این دورهها معمولاً به مدت زمانهای طولانی (میلیونها سال) ادامه داشتهاند و به طور عمده در اواخر دورههای پیشین زمینشناسی، به ویژه در دوره اودیوسیان (حدود ۷۰۰ میلیون سال پیش) و دوره پروتروزوئیک (حدود ۲٫۴ تا ۶۰۰ میلیون سال پیش)، به وقوع پیوستهاند.
شواهد زمینشناسی
شواهدی از وجود زمینکره برفی از رسوبات سنگی خاصی به دست آمده است که در آنها لایههای یخ و گل و لای مشاهده میشود. در برخی مناطق، میتوان شواهدی از مسیرهای یخی را مشاهده کرد که نشاندهنده حرکت یخهای عظیم در سطح زمین است.
مهمترین شواهد زمینشناسی به آثاری از رسوبات یخچالی در مناطقی نظیر آفریقا، استرالیا و آمریکای جنوبی مربوط میشود. این رسوبات به وضوح نشان میدهند که مناطق استوایی نیز در این دورهها یخزده بودهاند.
دلایل زمینکره برفی
چندین فرضیه برای توضیح این پدیده وجود دارد:
کاهش مقدار گازهای گلخانهای: یکی از دلایل احتمالی یخبندان جهانی، کاهش سطح گازهای گلخانهای مانند دیاکسید کربن (CO2) در جو بوده است. در این دوران، فعالیتهای آتشفشانی کم شده یا به دلایل دیگر، گازهای گلخانهای در جو کاهش یافتند و این باعث کاهش اثرات گرمایش جهانی و در نتیجه وقوع یخبندانهای گسترده شد.
کم شدن تابش خورشید: دیگر فرضیهها بیان میکنند که در این دورهها، مقدار تابش خورشیدی که به زمین میرسیده کمتر بوده است. تغییرات در فعالیت خورشیدی یا تغییرات در مدار زمین میتواند نقش مهمی در ایجاد شرایط سرد و یخبندان ایفا کرده باشد.
تغییرات در ترکیب زمینشناسی: تغییرات در توزیع قارهها و فعالیتهای آتشفشانی میتوانند باعث تغییرات آب و هوایی و در نتیجه یخبندان شدید شوند. به طور خاص، حرکت قارهها به سمت نزدیکتر شدن به قطبها یا تغییرات در گردش اقیانوسها میتواند تأثیر زیادی بر آب و هوا داشته باشد.
پیامدها و تأثیرات
این دورهها تأثیرات زیادی بر حیات و شرایط زیستمحیطی کره زمین گذاشتند. در شرایط یخبندان محض، بسیاری از موجودات زنده قادر به بقا در سطح زمین نبودند. با این حال، شواهدی وجود دارد که نشان میدهد برخی از موجودات میکروسکوپی در اعماق اقیانوسها یا در شکافهای ژئوترمال توانستند زنده بمانند.
دورههای یخبندان شدید به طور بالقوه میتوانند تأثیرات طولانیمدتی بر روند تکامل حیات داشته باشند. پس از پایان هر دوره زمینکره برفی، کره زمین به تدریج به حالت گرمتر و شرایط بهتری برای حیات بازگشت.
نظریههای تکاملی
بعد از پایان این دورههای یخبندان، زندگی دوباره به زمین بازگشت و روند تکامل حیات به شکلهای پیچیدهتر ادامه یافت. برخی دانشمندان معتقدند که یکی از مهمترین عوامل در تکامل زندگی پیچیدهتر، به ویژه تکامل موجودات چندسلولی، تأثیرات پایان این دوران یخبندان بر شرایط زیستمحیطی بوده است. شرایط سخت یخبندان ممکن است فشارهای انتخابی جدیدی ایجاد کرده باشد که باعث ظهور گونههای جدید با ویژگیهای خاص شد.
نتیجهگیری
دورههای زمینکره برفی یا "Snowball Earth" یکی از مهمترین و شگفتانگیزترین پدیدههای تاریخ زمینشناسی است. این دورهها نشان میدهند که شرایط محیطی زمین در طول تاریخ بسیار متفاوت بوده و تغییرات آب و هوایی میتواند تأثیرات عظیمی بر تکامل حیات و شرایط زیستمحیطی داشته باشد. تحقیقات بیشتر در مورد این دورهها میتواند به ما کمک کند تا به درک بهتری از تاریخ زمین و تغییرات آب و هوایی در مقیاسهای زمانی بلندمدت دست یابیم.