باید کمک کنی ، کمرم را شکسته اند!
بالم نمی دهند ، پرم را شکسته اند!
♥️✔♥️
نه راه پیش مانده برایم نه راه پس
پل های امن ِ پشت سرم را شکسته اند!
♥️✔♥️
هم ریشه های پیر مرا خشک کرده اند
هم شاخه های تازه ترم را شکسته اند!
♥️✔♥️
حتی مرا نشان خودم هم نمی دهند
آیینه های دور و برم را شکسته اند!
♥️✔♥️
گل های قاصدک خبرم را نمی برند
پای همیشه ی سفرم را شکسته اند!
♥️✔♥️
حالا تو نیستی و دهان های هرزه گو
با سنگ ِ حرف ِ مُفت ، سرم را شکسته اند!
♥️✔♥️
غزلی با موضوع عاشقانه و غمگین از مهدی فرجی!