لکلک: پرندهای با ویژگیهای منحصر به فرد
لکلکها (Storks) پرندگانی بزرگ با پاها و گردنهای دراز و نوکهای بلند و راست هستند. این پرندگان به خاطر پرواز آهسته و راه رفتن آرام و کندشان شناخته میشوند. نر و ماده لکلکها از نظر ظاهری مشابه هستند و معمولاً در مکانهای مرتفع مانند درختها، صخرهها یا ساختمانها آشیانه میسازند. لکلکها جزء تیرهای از راستهٔ لکلکسانان (Ciconiiformes) هستند و گونههای مختلفی دارند. طول بدن لکلکهای ساکن ایران بین ۹۵ تا ۱۰۵ سانتیمتر است.
گونههای زنده لکلکها
لکلکها به چند سرده تقسیم میشوند که مهمترین آنها شامل:
-
سرده لکلکهای نوکزرد (Genus Mycteria):
- لکلک شیری (Mycteria cinerea)
- لکلک نوکزرد (Mycteria ibis)
- لکلک رنگین (Mycteria leucocephala)
- لکلک جنگلی (Mycteria americana)
-
سرده لکلک شکافنوک (Genus Anastomus):
- لکلک شکافنوک آسیایی (Anastomus oscitans)
- لکلک شکافنوک آفریقایی (Anastomus lamelligerus)
-
سرده لکلکهای راستین (Genus Ciconia):
- لکلک شکمسفید (Ciconia abdimii)
- لکلک گردنپشمی (Ciconia episcopus)
- لکلک توفان (Ciconia stormi)
- لکلک ماگوآری (Ciconia maguari)
- لکلک خاوری (Ciconia boyciana)
- لکلک سفید (Ciconia ciconia)
- لکلک سیاه (Ciconia nigra)
-
سرده لکلکهای نوکزینی (Genus Ephippiorhynchus):
- لکلک گردنسیاه (Ephippiorhynchus asiaticus)
- لکلک نوکزینی (Ephippiorhynchus senegalensis)
-
سرده Jabiru:
- لکلک گردنکلفت (Jabiru mycteria)
-
سرده لکلکهای گرمسیری (Genus Leptoptilos):
- استخوانخور کوچک (Leptoptilos javanicus)
- استخوانخور بزرگ (Leptoptilos dubius)
- لکلک مردارخوار (Leptoptilos crumeniferus)
تغذیه
لکلکها از منابع غذایی متنوعی تغذیه میکنند که شامل ماهیها (Fish)، دوزیستان (Amphibians)، حلزونها (Snails) و دیگر موجودات آبزی است. این پرندگان با استفاده از منقار بلند و تیز خود به شکار غذا میپردازند.
لکلک سفید
لکلک سفید (Ciconia ciconia) یکی از شناختهشدهترین گونههای لکلک است که به طول ۱۰۵ سانتیمتر میرسد. این پرنده به خاطر پر و بال سفید، شاهپرهای سیاه براق، گردن دراز و پاهای سرخ و روشن به راحتی قابل شناسایی است. لکلک سفید معمولاً روی درختها و ساختمانها نشسته و در هنگام راه رفتن یک پای خود را جمع میکند. این پرنده در پرواز آرام و با تأنی بال میزند و میتواند در ارتفاعات بالا پرواز کند.
لکلک سیاه
لکلک سیاه (Ciconia nigra) به طول ۹۵ سانتیمتر است و پر و بالش سیاه براق با جلای زرشکی و سبز دارد. سطح شکمی این پرنده سفید است و منقار، دور چشم و پاهایش به رنگ سرخ میباشد. لکلک سیاه معمولاً به صورت تکزی یا در گروههای کوچک مهاجرت میکند و در مناطق دور از دسترس مانند کوههای البرز و زاگرس جوجهآوری میکند.
لکلک ماداگاسکار
لکلک ماداگاسکار (Ephippiorhynchus senegalensis) به طول ۵۰ سانتیمتر و بومی جنگلهای ماداگاسکار است. این گونه به دلیل زیستگاه خاص خود و ویژگیهای ظاهریاش مورد توجه قرار دارد.
زیستگاه
زیستگاه بیشتر لکلکها شامل تالابها (Wetlands)، مناطق پر درخت (Forested Areas) و علفزارها (Grasslands) است. این محیطها به دلیل وجود منابع غذایی و مکانهای مناسب برای جوجهآوری، برای لکلکها بسیار مناسب هستند.
غذای لک لک ها
تغذیه لک لکها عمدتاً از ماهیهای کپوری که در آبهای کم عمق زندگی میکنند، میباشد. آنها همچنین ممکن است از دیگر جانوران آبزی مانند قورباغه، مار، خرچنگهای دریایی، بندپایان و حشرات مختلف از جمله کرمها، ملخها و انواع ماهیهای کوچک و بزرگ نیز تغذیه کنند.
شیوه های شکار لک لک
روش شکار لک لک به این صورت است که آنها منقارشان را کاملاً زیر آب میفروند و منتظر عبور ماهی از کنارشان میمانند. با حس کردن حضور شکار، لک لکها به سرعت منقار خود را بسته و ماهی را گیر میآورند، که این واکنش بسیار سریع و کاملاً تناسبی است و تنها در برخی از پرندگان مهارت دارایی شناخته شده است.
معمولاً رودخانهها، دریاچهها و مردابهای متروک انتخابهای مناسبی برای شکار لک لکها هستند، زیرا این مکانها به دلیل تغییرات جزر و مد یا کاهش سطح آب مناسب برای ماهیها میباشند و آنها در این نواحی به تعداد زیادی گرد هم میآیند.
تولید مثل لک لک ها
تولید مثل لکلکها معمولاً در فصل بهار و تابستان انجام میشود و این پرندگان به صورت جفتی زندگی میکنند. لکلکها آشیانههای خود را بر روی درختان، صخرهها یا ساختمانها میسازند و این آشیانهها معمولاً از چوب، علف و مواد گیاهی ساخته میشوند. هر جفت لکلک معمولاً بین ۲ تا ۵ تخم میگذارد که رنگ آنها معمولاً سفید یا مایل به سبز است. پس از حدود ۳۰ تا ۳۵ روز جوجهها از تخم بیرون میآیند و والدین به طور مشترک از آنها مراقبت میکنند. جوجهها به سرعت رشد میکنند و پس از حدود ۲ تا ۳ ماه قادر به پرواز میشوند. لکلکها به دلیل رفتارهای اجتماعی و همکاری در مراقبت از جوجهها، نمونهای از پرندگان با زندگی اجتماعی غنی هستند.در دوره تولید مثل یا جفتگیری، لک لکها بیش از ۱۸۰ کیلو ماهی مصرف میکنند.
تخمگذاری لک لک
تخمگذاری لک لک ماده معمولاً بین 2 تا 5 عدد است. هر دو جنس لک لک (نر و ماده) قابلیت خوابیدن بر روی تخمها را دارند.مدت زمان جوجه کشی لک لک 60 روز می باشد و به زبان ساده تر ، 60 روزه جوجه لک لک از تخم خارج می شود.
گوشت لک لک: حلال و آسوده خاطر
گوشت لک لک به طور کامل حلال است و برای مصرف آن هیچ مشکلی وجود ندارد. پرنده لک لک به عنوان یک پرنده که با بال زدن پرواز میکند، به عنوان حلال شناخته میشود. برخلاف پرندگانی مانند عقاب که حرام گوشت هستند، گوشت لک لک بدون مشکلاتی قابل مصرف است.
خصوصیات اجتماعی لک لک
لک لکها پرندگانی بسیار اجتماعی هستند که گاهی اوقات زندگی گروهی آنها را بر روی درختان مشاهده میکنید. این پرندگان به شکل گروهی و با مهاجرت جمعی خود را حرکت میدهند. در صورت تمایل به پرورش لک لک، میتوانید با استفاده از دستگاههای جوجهکشی موجود در سایت طیور ماشین ابزار، از پرنده دلخواه خود جوجهکشی نمایید.
انواع لک لک
در جهان، انواع مختلفی از لک لک وجود دارند که به شرح زیر هستند:
- لک لک رنگین
- لک لک شیری
- لک لک سفید (حاجی لک لک)
- لک لک نوک زرد
- لک لک جنگلی
- لک لک شکاف نوک آسیایی و آفریقایی
- لک لک گردن پشمی
- لک لک نژاد راستین
- لک لک شکم سفید
- لک لک خاوری
- لک لک توفان
- لک لک سیاه
- لک لک مردار خوار
- لک لک گردن کلفت
- لک لک ماگوآری
- لک لک استخوان خوار کوچک
- لک لک نژاد استخوان خوار بزرگ
- لک لک های نوک زینی
لک لک به عنوان نماد
لکلکها به عنوان نمادهایی از زندگی، باروری و خانواده در فرهنگهای مختلف شناخته میشوند. در بسیاری از فرهنگها، این پرندگان به عنوان نشانهای از خوششانسی و آمدن نوزاد جدید به خانوادهها تلقی میشوند. به ویژه در folklore و داستانهای عامیانه، لکلکها به عنوان حاملان نوزادان معرفی میشوند که به خانهها میآورند. این نمادگرایی به دلیل رفتارهای اجتماعی و مراقبت از جوجهها در بین لکلکهاست که نمایانگر عشق و تعهد والدین به فرزندانشان میباشد. علاوه بر این، لکلکها به عنوان نمادهایی از مهاجرت و تغییر فصول نیز شناخته میشوند، زیرا آنها با تغییرات آب و هوایی و فصلها به سفر میپردازند، که این امر به معنای آغازهای جدید و چرخههای زندگی است. در فرهنگ ترک، لک لک به عنوان نماد شانس و اقبال شناخته میشود و در گذشته برای نشان دادن مکانهای مهم در نقشههای گنج استفاده میشده است.
چرا لک لک جوجه خود را میکشد؟
لکلکها در برخی موارد ممکن است جوجههای خود را بکشند، که این رفتار به دلایل مختلفی بستگی دارد. یکی از دلایل اصلی این رفتار، رقابت برای منابع غذایی است. در شرایطی که غذا کم باشد، والدین ممکن است تصمیم بگیرند که تنها قویترین و سالمترین جوجهها را نگه دارند تا شانس بقای آنها افزایش یابد. همچنین، در برخی موارد، جوجههای ضعیفتر ممکن است به عنوان تهدیدی برای بقا و سلامت جوجههای قویتر تلقی شوند. علاوه بر این، در شرایط استرسزا یا در صورت وجود بیماری در جوجهها، والدین ممکن است اقدام به حذف آنها کنند تا از گسترش بیماری به دیگر جوجهها جلوگیری کنند. این رفتار، اگرچه ممکن است به نظر غیرقابل درک باشد، در واقع بخشی از سازوکار طبیعی بقای نسل و انتخاب طبیعی در دنیای وحش است.
زمان مهاجرت لک لکها
لکلکها به عنوان پرندگانی مهاجر، معمولاً در فصلهای بهار و پاییز مهاجرت میکنند. در بهار، با گرم شدن هوا و فرا رسیدن فصل جوجهآوری، لکلکها از مناطق زمستانگذرانی خود در آفریقا و جنوب آسیا به سمت مناطق شمالیتر و اروپا سفر میکنند. این مهاجرت معمولاً در ماههای مارس و آوریل آغاز میشود و لکلکها به صورت گلههای نامنظم در آسمان پرواز میکنند. در پاییز، با کاهش دما و کمبود منابع غذایی، آنها به سمت مناطق گرمتر بازمیگردند و این سفر معمولاً در ماههای سپتامبر و اکتبر انجام میشود. لکلکها در طول مهاجرت به دلیل توانایی پرواز در ارتفاعات بالا و استفاده از جریانهای هوایی، به راحتی مسافتهای طولانی را طی میکنند.
تعیین جنسیت لک لکها
روشهای تشخیص نر و مادگی لک لکها و جوجههای آنها، شامل آزمایشهای DNA در جوجگی و تفاوتهای قد در بالغی.
اقدامات محیطبانان برای حفاظت از لک لکها
محیطبانان برای نگهداری از لک لکها در محیطهای حفاظت شده و تأمین آب تمیز و نظافت محیطی، به منظور جلوگیری از بروز بیماریها و تهدیدات محیطی.
نتیجهگیری
لکلکها به عنوان پرندگانی بزرگ و زیبا، نه تنها به خاطر ویژگیهای ظاهری و رفتارهای خاصشان، بلکه به دلیل نقش مهمی که در اکوسیستمها و چرخههای غذایی ایفا میکنند، دارای اهمیت زیادی هستند. حفاظت از زیستگاههای آنها و توجه به وضعیت جمعیت این پرندگان، برای حفظ تنوع زیستی و سلامت محیط زیست ضروری است.
- ۰۳/۰۵/۰۳