زبان یک سیستم ارتباطی است که انسان‌ها برای بیان افکار، احساسات، و اطلاعات از آن استفاده می‌کنند. زبان می‌تواند به صورت گفتاری (Speech) یا نوشتاری (Written) وجود داشته باشد و شامل مجموعه‌ای از نشانه‌ها (Signs)، کلمات (Words)، و قوانین گرامری (Grammar Rules) است که به افراد اجازه می‌دهد تا با یکدیگر ارتباط برقرار کنند.
ویژگی‌ها و جنبه‌های زبان
ساختار (Structure): زبان‌ها دارای ساختار خاصی هستند که شامل واژه‌ها، جملات، و قواعد گرامری است. این ساختار به افراد کمک می‌کند تا معانی را به درستی انتقال دهند.
توسعه و تغییر (Evolution and Change): زبان‌ها به مرور زمان تغییر می‌کنند و توسعه می‌یابند. این تغییرات می‌توانند ناشی از عوامل اجتماعی، فرهنگی، و تکنولوژیکی باشند.
تنوع (Diversity): زبان‌ها در فرهنگ‌ها و مناطق مختلف دنیا متنوع هستند. به عنوان مثال، زبان‌های انگلیسی، فارسی، عربی، و چینی هر کدام ویژگی‌ها و ساختار خاص خود را دارند.
عملکرد ارتباطی (Communicative Function): زبان ابزار اصلی انسان‌ها برای برقراری ارتباط و تبادل اطلاعات است. از زبان در گفتگو، نوشتن، و حتی هنرهای نمایشی بهره‌برداری می‌شود.
جنبه‌های اجتماعی و فرهنگی (Social and Cultural Aspects): زبان نه تنها وسیله‌ای برای ارتباط است، بلکه بخشی از هویت (Identity) فرهنگی و اجتماعی افراد را تشکیل می‌دهد. زبان می‌تواند نشان‌دهنده تاریخ، آداب و رسوم، و باورهای یک جامعه باشد.
زبان‌های طبیعی و مصنوعی (Natural and Artificial Languages): زبان‌ها می‌توانند طبیعی (Natural) یا مصنوعی (Artificial) باشند. زبان‌های طبیعی، مانند فارسی و انگلیسی، به طور طبیعی از طریق تعاملات اجتماعی توسعه می‌یابند، در حالی که زبان‌های مصنوعی، مانند زبان برنامه‌نویسی یا زبان‌های ساخته‌شده، به طور عمدی طراحی می‌شوند.