اسپند (نام علمی: Peganum harmala) یک گیاه خوش‌بو و دارای ارزش طبیعی است که در سنت‌های مختلف به کار می‌رود. این گیاه در ایران و مناطق دیگری از آسیا پرورش داده می‌شود و بخش‌های مختلف آن مانند ریشه، ساقه و بذرهایش از نظر طبی خواص مفیدی دارند. برخی از کاربردهای اسپند شامل ضدعفونی کنندگی، آرامش بخشی، کمک به هضم، و حتی برای درمان برخی از مشکلات پوستی می‌باشد. در طول تاریخ، اسپند در آیین‌ها، مراسمات و همچنین به عنوان یکی از عناصر مهم در طب سنتی مورد استفاده قرار گرفته است.
اسپند یک گیاه ارزشمند با خواص بسیاری است که در فرهنگ و سنت‌های مختلف جایگاه ویژه‌ای دارد. این گیاه از جنس Peganum harmala بوده و در مناطقی مانند ایران، آفریقا، شبه‌جزیره‌ی عربی و آسیای مرکزی پرورش می‌یابد. اسپند دارای ساقه‌ای بلند است که در ارتفاع به حدود ۲ تا ۳ متر می‌رسد و در بالای آن گل‌های کوچک و زرد رنگ به صورت خوشه‌ای قرار دارند.
از نظر طبیعی و طب سنتی، اسپند دارای خواص طبی بسیار مفیدی است. ریشه‌ی اسپند به عنوان یک داروی طبیعی مورد استفاده قرار می‌گیرد که خواص ضدعفونی‌کننده دارد و می‌تواند در درمان برخی از عفونت‌ها و التهاب‌ها مفید باشد. همچنین، اسپند به دلیل بوی خوشایند و دودی که به وجود می‌آورد، در مراسمات مختلف و مذهبی استفاده می‌شود تا فضا را تازه کند و بوی دلپذیری ایجاد کند.
به علاوه، برگ‌های اسپند نیز دارای خواصی مفید هستند. مثلاً، برگ اسپند می‌تواند به عنوان یک ضد‌تشنج طبیعی و آرامش‌بخش مورد استفاده قرار گیرد. درمان مشکلات معده، تقویت دستگاه گوارش و حتی تسکین دردهای عضلانی نیز از دیگر خواص برگ‌های اسپند استفاده می‌شود.
بنابراین، اسپند یک گیاه چند منظوره است که هم در جنگل‌ها و باغ‌ها پرورش می‌یابد و هم در زندگی روزمره و تاریخچه‌ی فرهنگی و طبیعی جوامع مختلف جایگاه ویژه‌ای دارد. به عنوان یک منبع طبیعی و دارویی، اسپند می‌تواند به عنوان یک گزینه‌ی سالم و مفید برای بهبود سلامتی و افزایش کیفیت زندگی خدمت کند.