علم به مجموعه‌ای از دانش‌ها است که به روش‌های منطقی و سیستماتیک بر اساس تحقیقات، تجربیات و نظریات ساخته می‌شود. اصول علمی بر پایه اثبات‌پذیری، تکرارپذیری و قابل‌تایید بودن پدیده‌های طبیعی و اجتماعی تأکید دارند.
علم به تحلیل و توصیف رفتارهای جهان طبیعی و انسانی می‌پردازد و به دست‌آوردن دانش جدید برای توضیح پدیده‌ها و پیش‌بینی رفتارها می‌پردازد. روش‌های علمی شامل مشاهده، تجربه، فرضیه‌پردازی، آزمایش و استدلال منطقی است.
اهداف علم شامل فهم بهتر جهان طبیعی، ارائه توضیحات دقیق‌تر، پیش‌بینی پدیده‌ها، و ارزیابی تکنولوژی‌ها و سیاست‌ها بر اساس اطلاعات علمی است.
علم هم مانند یک مفهوم ذهنی و همچنین یک واقعیت عینی است. به عنوان یک مفهوم ذهنی، علم نشان‌دهندهٔ یک سیستم از دانش‌ها، اصول و روش‌های تحقیقاتی است که توسط انسان ساخته شده و برای فهم بهتر جهان طبیعی و انسانی به‌کار می‌رود.
همچنین، علم به عنوان یک واقعیت عینی نیز وجود دارد؛ یعنی واقعیتی که از طریق مطالعات، تجربیات و تحقیقاتی که در مورد جهان طبیعی و اجتماعی انجام می‌دهیم، به وجود می‌آید. این نوع واقعیت مستقل از نظریات و اعتقادات فردی است و مبتنی بر اطلاعات قابل اثبات و تکرارپذیر است.
بنابراین، علم همزمان به عنوان یک مفهوم ذهنی که توسط انسان ساخته شده و به عنوان یک واقعیت عینی که بر اساس مشاهدات و تجربیات تثبیت می‌شود، وجود دارد.
علم به معنای مجموعه‌ای از دانش‌ها، اصول و روش‌های تحقیقاتی است که مستقل از وجود یک موجود خاص است که بتواند این دانش را کسب کند. علم به عنوان یک سیستم ذهنی از مفاهیم و مطالباتی است که توسط انسان‌ها بر اساس مشاهدات و تجربیات توسعه یافته است.
بنابراین، وجود انسان یا هر موجود دیگری که قادر به کسب دانش علمی باشد، مهم است، اما این موجود باید یک واحد آگاهی و تحلیلی داشته باشد. به عبارت دیگر، علم به عنوان یک مجموعه منطقی و سازمان یافته از دانش و روش‌هایی برای به دست آوردن دانش جدید، به طور مستقل از وجود یک موجود خاص که این دانش را کسب کند، می‌تواند موجود باشد.
اگرچه بشر امروزه بیشترین نیاز به کسب دانش علمی را دارد، اما مفهوم علم به طور اصولی وابسته به وجود یک نوع خاص از موجود نیست و به طور عمومی به هر موجود ذهنی یا فرضی که قادر به تجربه، تحلیل و نظرسنجی پدیده‌های طبیعی و اجتماعی باشد، ارتباط دارد.