جنگل آمازون بزرگ‌ترین جنگل بارانی جهان است و کاشتهای آن در برزیل، پرو، کلمبیا، ونزوئلا، گویان و سورینام قرار دارد.
این جنگل در حدود 7 میلیون کیلومتر مربع از سطح زمین را پوشانده و تقریباً 40 درصد از تمامی جنگل‌ها را در خود جای داده است.
جنگل آمازون در منطقه آمازوناس قرار گرفته و از نام این پوشش سبز نامگذاری شده است.
این جنگل بیش از 390 میلیارد درخت دارد که در سال 1989 به عنوان یکی از میراث‌های جهانی ثبت شد.
کشورهای قطبی
کشورهای قطبی به کشورهایی اطلاق می‌شود که در مناطق نزدیک به قطب‌های شمال و جنوب زمین واقع شده‌اند. این کشورها به دلیل موقعیت جغرافیایی خاص خود، ویژگی‌های منحصر به فردی دارند که شامل آب و هوای سرد، اکوسیستم‌های خاص و فرهنگ‌های بومی می‌شود. در ادامه، به بررسی کشورها و مناطق قطبی، ویژگی‌ها، چالش‌ها و اهمیت آنها می‌پردازیم.
1. مناطق قطبی
منطقه قطبی به دو بخش اصلی تقسیم می‌شود:
الف. قطب شمال
این منطقه شامل اقیانوس منجمد شمالی و کشورهای اطراف آن است. کشورهایی که در این منطقه قرار دارند عبارتند از:
کانادا
ایالات متحده (آلاسکا)
نروژ
دانمارک (گرینلند)
روسیه
سوئد
فنلاند
ایسلند
ب. قطب جنوب
بله، برخی حیوانات قبل از وقوع زلزله می‌توانند نشانه‌های قبلی از آن را تشخیص دهند و این می‌تواند به آنها کمک کند تا خود را در امان بیاورند. این پدیده به عنوان "رفتار پیشگویی زلزله" شناخته می‌شود و در برخی حیوانات مشاهده شده است. مطالعات نشان داده است که برخی حیوانات، مانند سگ‌ها، گربه‌ها، موش‌ها، مارها، مارمولک‌ها، ماهی‌ها و حتی برخی پرندگان، قبل از زلزله رفتارهای غیرعادی نشان می‌دهند. این رفتارها ممکن است شامل عصبانیت بی‌دلیل، تغییرات در الگوی خوردن و خواب، تغییرات در الگوی تغذیه، فرار به مکان‌های امن و حتی تغییرات در صداها و رفتارهای اجتماعی باشد. با این حال، هنوز دقت و قدرت پیش‌بینی حیوانات در مورد زلزله‌ها موضوعی مورد بحث و بررسی است.
در طبیعت آغاز یک فصل را چگونه می فهمند؟ 
در طبیعت، آغاز هر فصل بر اساس تغییرات و تحولاتی که در آن فصل اتفاق می‌افتد تشخیص داده می‌شود. برای مثال، آغاز فصل بهار بیانگر شروع رشد گیاهان، شکوفایی گل‌ها و حضور پرندگان مهاجر است.
در بسیاری از مناطق جغرافیایی، تغییرات هواشناسی، مانند دمای هوا، نور آفتاب، و بازتاب نور از سطح زمین، نشانگر آغاز یک فصل می‌باشد. برای مثال، رسیدن انقلاب خورشیدی به نقطه بهاری (21 مارس یا 20 مارس)(29 یا 30 اسفند) به عنوان روز تعیین شده برای شروع بهار در نصف کره شمالی است.
سنگ‌های دگردیسی (Sedimentary rocks) سنگ‌هایی هستند که به علت فرآیندهای دگردیسی و ترسیب، تشکیل می‌شوند. در این فرآیندها، سنگ‌های قبلی تحت تأثیر آب، باد، یخ و گرانش تجزیه و تفکیک می‌شوند و ذرات آنها به صورت رسوبات در مناطق دیگر تجمع می‌یابند. سپس، با فشار و در دما و زمانی خاص، این رسوبات به سنگ‌های دگردیسی تبدیل می‌شوند. مهمترین ویژگی‌های سنگ‌های دگردیسی عبارتند از: 1. لایه‌بندی: این سنگ‌ها به صورت لایه‌های متعدد تشکیل می‌شوند که به دلیل تجمع رسوبات در طول زمان به وجود می‌آیند. لایه‌بندی در این سنگ‌ها معمولاً نشان‌دهنده ترکیبات مختلف رسوبات و شرایط زمانی و زمین‌شناسی است.
اکولوژی و اکوسیستم دو مفهوم مرتبط اما متفاوت در علم محیط زیست هستند. در ادامه به تفصیل به توضیح این دو مفهوم و تفاوت‌های آنها می‌پردازیم.
اکولوژی یک علم است که به مطالعه روابط بین موجودات زنده و محیط زیست آنها می‌پردازد. این علم به بررسی چگونگی تعاملات بین گونه‌های مختلف، تأثیرات محیطی بر زندگی موجودات، و چرخه‌های زیستی می‌پردازد. اکولوژی شامل چندین زیرشاخه است، از جمله:
اکولوژی فردی: بررسی رفتار و نیازهای زیستی یک گونه خاص.
اکولوژی جمعیت: مطالعه تغییرات در اندازه و ساختار جمعیت‌های مختلف.
اکولوژی جامعه: بررسی تعاملات بین گونه‌های مختلف در یک منطقه خاص.
اکولوژی اکوسیستم: مطالعه جریان انرژی و مواد مغذی در یک اکوسیستم خاص.
اکولوژی به ما کمک می‌کند تا بفهمیم چگونه تغییرات در محیط (مانند تغییرات آب و هوایی، آلودگی و از بین رفتن زیستگاه‌ها) می‌تواند بر روی موجودات زنده تأثیر بگذارد و بالعکس.
اکوسیستم به مجموعه‌ای از موجودات زنده (مانند گیاهان، حیوانات، میکروارگانیسم‌ها) و محیط غیرزنده (مانند آب، خاک، هوا) اطلاق می‌شود که در یک منطقه خاص با هم تعامل دارند. اکوسیستم‌ها می‌توانند در اندازه‌های مختلف وجود داشته باشند، از یک حوضچه کوچک تا یک جنگل بزرگ یا حتی کل یک سیاره.
در کدام حالت جزر و مد سطح آب بالا می آید؟ در حالت جزر، سطح آب دریا به حداکثر ارتفاع خود رسیده و بالاترین نقطه خود را در یک دوره جزر و مد به خود می‌گیرد. در این حالت، آب به سمت ساحل حرکت می‌کند و سطح آب بالا می‌رود.
جزر معمولاً در دو نیمروزی رخ می‌دهد. در نیمروز اول، سطح آب کمینه خود را می‌گیرد و سپس در نیمروز دوم، به حداکثر ارتفاع خود می‌رسد. این تغییرات در سطح آب دریا منجر به افزایش جریانات دریایی و تغییرات دیگر در محیط دریا می‌شود.
به عنوان مثال، در سواحل، در حالت جزر می‌توان به سواحل نزدیک‌تر شد و آب کمتری بر ساحل زده می‌شود. همچنین، دریاچه‌ها و سواحل با جزر شدید ممکن است کاملاً خشک شده و به صورت موقتی قابل دسترس باشند.
بنابراین، در حالت جزر سطح آب دریا به حداکثر ارتفاع خود می‌رسد و بالاترین نقطه خود را در یک دوره جزر و مد به خود می‌گیرد.
نقش چشمه ها در اکولوژی 
چشمه‌ها در اکولوژی نقش مهمی ایفا می‌کنند. آنها به عنوان منابع آب زیرزمینی به سطح زمین بروز می‌کنند و تأمین آب برای گیاهان، جانوران و انسان‌ها را فراهم می‌کنند. در زیر، تأثیرات اکولوژیکی چشمه‌ها را بررسی می‌کنیم: 1. تأمین آب: چشمه‌ها به عنوان منابع آب طبیعی عمل می‌کنند و به تأمین آب برای گیاهان و جانوران در مناطق خشک و نیمه خشک کمک می‌کنند. آب چشمه‌ها به عنوان منابع پایدار آب زیرزمینی، ممکن است به کشاورزی، آبیاری، زندگی روستایی و تأمین آب شرب برای انسان‌ها استفاده شود. 2. ایجاد محیط زیست متنوع: چشمه‌ها به عنوان مکان‌های مرطوب و پرآب، محیط زیستی مناسب برای رشد گیاهان و جانوران فراهم می‌کنند. آب چشمه‌ها به عنوان منبع غنی از غذا و پروتئین برای حشرات، ماهیان و سایر موجودات آبزی عمل می‌کند. همچنین، گیاهان و درختان اطراف چشمه‌ها به عنوان سایر منابع غذایی و سایه‌بان برای جانوران عمل می‌کنند.
آب به سه شکل اصلی در می‌آید: مایع، جامد و گاز. این سه حالت متفاوت بر اساس شرایط دما و فشار قابل تغییر می‌کنند. 1. حالت مایع: حالت مایع آب در دماها و فشارهای معمولی رخ می‌دهد. در این حالت، آب به صورت مایع باقی می‌ماند و قابلیت جریان و تغییر شکل دارد. 2. حالت جامد:
آب معدنی، آبی است که حاوی مواد معدنی قابل تشخیص و درصدهای مشخصی از مواد معدنی مانند کلسیم، منیزیم، پتاسیم، سدیم و غیره است. این مواد معدنی به طور طبیعی در آب حل شده‌اند و می‌توانند به سلامتی بدن انسان کمک کنند. معمولاً آب معدنی از چشمه‌ها، چاه‌ها یا منابع آب زیرزمینی استخراج می‌شود. این آب‌ها به دلیل تماس با سنگ‌ها و خاک‌ها در زیر زمین، مواد معدنی مختلفی را جذب می‌کنند و در نتیجه آب معدنی شکل می‌گیرد.
