مرغابی سرسبز

مرغابی سرسبز (Anas platyrhynchos) یا Mallard Duck یکی از شناخته‌شده‌ترین و رایج‌ترین گونه‌های اردک در سراسر دنیا است. این پرنده در بسیاری از زیستگاه‌ها مانند دریاچه‌ها، رودخانه‌ها، و برکه‌ها زندگی می‌کند. مشخصه‌های ظاهری این اردک شامل رنگ‌های زنده و متنوع است:

• اردک‌های نر (پسر) در فصل جفت‌گیری رنگ‌های خاصی دارند؛ سرشان سبز براق و بدنشان معمولاً خاکی و قهوه‌ای است.
• اردک‌های ماده (زن) رنگ‌های ملایم‌تری دارند و معمولاً قهوه‌ای مایل به خاکی با خطوط تیره در بدن‌شان دیده می‌شود که به آن‌ها کمک می‌کند در محیط‌های طبیعی مخفی بمانند.

مرغابی سرسبز یک گونه مهاجر است و معمولاً در فصل‌های سرد به مکان‌های گرم‌تر مهاجرت می‌کند. این پرنده‌ها از دانه‌ها، حشرات، گیاهان آبزی و دیگر مواد غذایی موجود در زیستگاه‌های آبی تغذیه می‌کنند.

قوی گنگ (Mute Swan)

قوی گنگ (Cygnus olor) که به انگلیسی Mute Swan نامیده می‌شود، یکی از بزرگ‌ترین و زیباترین پرندگان آبزی است که در بسیاری از نقاط جهان به ویژه در اروپا و آسیا یافت می‌شود. این پرنده به دلیل زیبایی و خصوصیات رفتاری خاص خود شهرت دارد.

1. مشخصات ظاهری

قوی گنگ دارای بدنی بزرگ و منحنی است که یکی از ویژگی‌های شناخته‌شده آن است. این پرنده دارای پرهایی سفید است که به زیبایی بر روی بدن گسترده شده‌اند. در حالی که بدن این پرنده به طور کلی سفید است، لبه‌های پرهای بال آن ممکن است کمی خاکی و یا قهوه‌ای باشد.

• رنگ منقار: منقار قوی گنگ از رنگ نارنجی و در بخش پایینی آن یک لکه سیاه وجود دارد.
• اندازه و جثه: قوی گنگ به طور معمول طول بدنش بین ۱۱۰ تا ۱۵۰ سانتیمتر است و وزن آن معمولاً بین ۸ تا ۱۵ کیلوگرم می‌باشد.
• دم: دم این پرنده بلند و کشیده است که به حالت زیبایی در هنگام شنا بر روی آب قرار می‌گیرد.

پنگوئن ماژلان

پنگوئن ماژلان (Spheniscus magellanicus) یکی از گونه‌های معروف پنگوئن است که در سواحل جنوب آمریکای جنوبی، از جمله مناطق آرژانتین و شیلی، زندگی می‌کند. این گونه به‌خاطر نام خود، که از سفرهای دریایی فریدرش ماژلان، کاشف مشهور قرن شانزدهم گرفته شده است، شناخته می‌شود.

1. مشخصات ظاهری
پنگوئن ماژلان دارای جثه‌ای متوسط است و معمولاً به طول ۶۰ تا ۷۰ سانتی‌متر و وزن ۴ تا ۶ کیلوگرم می‌رسد. پوشش بدن این پنگوئن‌ها عمدتاً سفید و سیاه است. قسمت‌های شکم و صورتشان سفید است، در حالی که پشت و بال‌های آن‌ها سیاه رنگ هستند. علاوه بر این، نوار سیاه رنگی از زیر گردن تا سینه‌هایشان دیده می‌شود که یکی از ویژگی‌های متمایز این پنگوئن‌هاست.

2. زیستگاه
پنگوئن ماژلان عمدتاً در سواحل جنوبی آمریکای جنوبی و اطراف جزایر مجلانی در جنوب شیلی و آرژانتین زندگی می‌کند. آن‌ها در مناطقی زندگی می‌کنند که شرایط معتدل‌تری نسبت به قطب جنوب دارند و معمولاً در نواحی با آب و هوای نیمه‌گرمسیری و سرد زندگی می‌کنند.

3. تغذیه

شاه‌بوف اوراسیایی

شاه‌بوف اوراسیایی (با نام علمی Bubo bubo) یا جغد عقاب‌سان اوراسیایی، یکی از بزرگ‌ترین و پرقدرت‌ترین گونه‌های جغد در جهان است که به دلیل ویژگی‌های منحصر به فردش شناخته می‌شود. این جغد به دلیل سایز بزرگ، پرهای تیز و نیرومند و رفتارهای شکارگری‌اش از معروف‌ترین و قابل‌شناساترین جغدها است.

ویژگی‌های ظاهری شاه‌بوف اوراسیایی:
1. اندازه و جثه:
   - این جغد یکی از بزرگ‌ترین جغدهای جهان است. طول بدن آن‌ها معمولاً بین ۵۵ تا ۷۲ سانتیمتر است و وزن آن‌ها می‌تواند به ۲٫۵ کیلوگرم برسد. در برخی موارد، در شرایط خاص، وزن آن‌ها تا ۴٫۵ کیلوگرم نیز می‌تواند باشد.
   - فاصله بین دو بال این جغدها می‌تواند به ۱۸۰ سانتیمتر برسد که باعث می‌شود در پرواز نمایشی باشکوه داشته باشند.

2. ظاهر و رنگ‌بندی:
   - شاه‌بوف اوراسیایی دارای رنگ‌های خاکی یا قهوه‌ای مایل به قرمز است که بدن آن را با لکه‌های سفید و مشکی پوشانده است. این رنگ‌ها به آن‌ها کمک می‌کند تا در محیط‌های جنگلی و سنگی به راحتی استتار کنند.

اکوسیستم آبی چیست؟

اکوسیستم آبی به سیستم‌های زیستی گفته می‌شود که در محیط‌های آبی مانند اقیانوس‌ها، دریاها، رودخانه‌ها، دریاچه‌ها، تالاب‌ها و حتی آب‌های زیرزمینی تشکیل می‌شوند. این اکوسیستم‌ها نقش حیاتی در حفظ تعادل زیست‌کره (بیوسفر) دارند و به عنوان منبعی برای تنوع زیستی، تأمین غذا، تنظیم آب و هوا و فراهم‌آوری خدمات زیست‌محیطی عمل می‌کنند. در این مطلب به بررسی اجزای اکوسیستم آبی، انواع آن، اهمیت و تهدیدات پیش‌روی آن‌ها می‌پردازیم.

۱. اجزای اصلی اکوسیستم آبی

اکوسیستم‌های آبی از دو بخش اصلی تشکیل شده‌اند:

الف) اجزای زنده (بیوتیک)

• تولیدکنندگان (گیاهان و جلبک‌ها): این موجودات با استفاده از فرآیند فتوسنتز، انرژی خورشید را به انرژی شیمیایی تبدیل می‌کنند و پایه‌ی زنجیره غذایی را تشکیل می‌دهند. مثال‌ها شامل فیتوپلانکتون‌ها، جلبک‌ها و گیاهان آبزی مانند نیلوفر آبی هستند.

شیشه چه مادّه ای است؟

شیشه (glass) یکی از مواد جامد است که در صنایع مختلف، از ساخت و ساز گرفته تا تولید لوازم خانگی و شیشه‌های اپتیکی، کاربرد گسترده‌ای دارد. در اینجا، به بررسی ویژگی‌ها، انواع و کاربردهای شیشه خواهیم پرداخت.

تعریف شیشه

شیشه یک ماده جامد است که از ذوب و سرد کردن مخلوطی از مواد معدنی و مواد شیمیایی به دست می‌آید. این ماده به‌طور معمول از سیلیس (SiO₂)، کربنات سدیم (Na₂CO₃)، آهک (CaO) و مواد افزودنی دیگر تشکیل می‌شود. هنگامی که این مواد در دماهای بسیار بالا ذوب می‌شوند، ترکیبی شفاف، بی‌ساختار و شکننده به وجود می‌آید که آن را شیشه می‌نامند.

ویژگی‌های شیشه

پنگوئن امپراتور

پنگوئن امپراتور (نام علمی: Aptenodytes forsteri) بزرگ‌ترین و سنگین‌ترین گونه از خانواده پنگوئن‌ها است که تنها در مناطق سرد و یخ‌زده جنوبگان یافت می‌شود. این پنگوئن به دلیل ویژگی‌های خاص خود و توانایی‌های منحصربه‌فرد در شرایط بسیار سرد، یکی از جالب‌ترین و شناخته‌شده‌ترین گونه‌های پنگوئن در جهان است.

ویژگی‌های ظاهری پنگوئن امپراتور:

1. اندازه و جثه:

   • پنگوئن امپراتور با طولی حدود ۱۲۰ سانتیمتر (۴ فوت) و وزن بین ۲۲ تا ۴۰ کیلوگرم، بزرگ‌ترین پنگوئن جهان است. در برخی موارد، نرها ممکن است وزن بیشتری نسبت به ماده‌ها داشته باشند.
   • جثه بزرگ این پنگوئن‌ها به آن‌ها کمک می‌کند تا در برابر سرمای شدید جنوبگان مقاومت کنند.

2. ظاهر و رنگ‌بندی:

   • این پنگوئن‌ها دارای پرهایی با رنگ‌های مشکی و سفید هستند. ناحیه‌های مشکی بر روی سر، پشت و بال‌ها قرار دارند، در حالی که ناحیه‌های سفید در زیر شکم، صورت و گردن دیده می‌شود.
   • یکی از ویژگی‌های برجسته پنگوئن امپراتور، داشتن لکه‌های زرد و نارنجی در ناحیه گردن و نزدیک به گوش‌ها است که به زیبایی و خاص بودن ظاهر آن افزوده است.

3. چشم‌ها و بینی:

   • چشم‌های پنگوئن امپراتور سیاه و براق هستند که به آن‌ها توانایی دید بالا در محیط‌های تاریک و برفی را می‌دهند. بینی آن‌ها نیز برای تنفس در هوای سرد و خشک بهینه‌سازی شده است.

زیستگاه و پراکندگی:

• پنگوئن‌های امپراتور تنها در قاره قطب جنوب زندگی می‌کنند. آن‌ها در سواحل یخی و دریاچه‌های منجمد این قاره به تکثیر و زندگی ادامه می‌دهند.
• این پنگوئن‌ها به شدت به محیط‌های سرد و یخ‌زده وابسته هستند و برای زنده ماندن به دماهای پایین نیاز دارند. آنها در بیشتر طول سال در این محیط‌ها زندگی می‌کنند و برای تکثیر به مناطق خاصی از جنوبگان می‌روند.

رفتار و شیوه زندگی:

1. شکار و تغذیه:

   • پنگوئن‌های امپراتور به طور عمده از ماهی‌ها، سخت‌پوستان و نرم‌تن‌ها تغذیه می‌کنند. آن‌ها قادرند به عمق‌های زیاد در زیر آب شیرجه بزنند و به سرعت شنا کنند.
   • این پنگوئن‌ها معمولاً در آب‌های سرد جنوبگان به جستجوی غذا می‌روند و از توانایی شناگری بسیار عالی خود برای شکار استفاده می‌کنند. آن‌ها قادرند به عمق‌های بیش از ۵۰۰ متر نیز شنا کنند.

2. رابطه اجتماعی:

   • پنگوئن‌های امپراتور زندگی اجتماعی دارند و در گروه‌های بزرگ به نام "کلنی" زندگی می‌کنند. این کلنی‌ها ممکن است شامل هزاران پنگوئن باشد.
   • در این گروه‌ها، پنگوئن‌ها به هم نزدیک می‌شوند تا از یکدیگر در برابر سرمای شدید محافظت کنند. به این ترتیب، با چرخش میان اعضای گروه، هیچ‌کس برای مدت طولانی در معرض بادهای شدید و سرمای زیاد قرار نمی‌گیرد.

3. تکثیر:

   • فصل تکثیر پنگوئن‌های امپراتور از ماه‌های پاییز و زمستان شروع می‌شود. نرها تخم‌ها را در دمای بسیار پایین از ماه ژوئن تا اوت نگهداری می‌کنند.
   • پس از جفت‌گیری، ماده تخم‌گذاری کرده و نر آن را در زیر شکم خود در حالی که در جیب‌های خاصی که در زیر بدن خود دارند، نگهداری می‌کند. این روش باعث می‌شود که تخم‌ها در برابر دمای منفی شدید و سرمای هوای قطب جنوب محافظت شوند.
   • پس از چندین هفته، تخم‌ها باز می‌شوند و جوجه‌ها از تخم بیرون می‌آیند.

4. پرورش جوجه‌ها:

   • پس از تولد جوجه‌ها، هر دو والدین به نوبت به جوجه‌ها غذا می‌دهند و آن‌ها را در برابر سرما و طوفان‌های شدید جنوبگان محافظت می‌کنند.
   • پنگوئن‌های امپراتور برای حفظ دمای بدن خود در شرایط سخت، از انرژی ذخیره شده در بدن خود استفاده می‌کنند.

وضعیت حفاظتی:

• پنگوئن‌های امپراتور در حال حاضر از وضعیت حفاظتی خاصی برخوردار نیستند، اما تغییرات اقلیمی و گرم شدن دما تهدیدی برای زیستگاه آن‌ها به شمار می‌آید. اگر دمای جهانی به طور قابل توجهی افزایش یابد، ممکن است بخش‌هایی از زیستگاه آن‌ها از بین برود.
• همچنین، کاهش منابع غذایی در اثر تغییرات محیطی و آلودگی اقیانوس‌ها نیز می‌تواند تهدیدی برای جمعیت این پنگوئن‌ها باشد.

نکات جالب:

1. سفرهای طولانی:

   • پنگوئن‌های امپراتور قادرند مسافت‌های زیادی را برای پیدا کردن منابع غذایی طی کنند. آنها برای پیدا کردن ماهی‌های مورد نظر ممکن است کیلومترها در زیر آب شنا کنند.

2. رکوردهای شنای عمیق:

   • این پنگوئن‌ها یکی از بهترین شناگران در میان پرندگان هستند و می‌توانند به عمق‌های بیش از ۵۰۰ متر بروند و برای مدت طولانی زیر آب بمانند.

3. آب و هوا:

   • پنگوئن‌های امپراتور در برابر سرمای شدید بسیار مقاوم هستند. دمای بدن آن‌ها معمولاً کمی بالاتر از دمای هوای اطرافشان است و این ویژگی به آن‌ها کمک می‌کند تا در دماهای بسیار پایین جنوبگان به حیات ادامه دهند.

نتیجه‌گیری:

پنگوئن امپراتور یکی از شگفت‌انگیزترین و سازگارترین موجودات در محیط‌های سرد و دشوار قطب جنوب است. این پرنده عظیم‌الجثه به عنوان نمادی از زندگی در شرایط سخت شناخته می‌شود و رفتارهای جالب و توانایی‌های خاص آن، همواره مورد توجه دانشمندان و علاقه‌مندان به دنیای طبیعی است. 

کبک

کبک (Alectoris chukar) یا کبک چاکار یک نوع پرنده از خانواده Phasianidae است که در مناطقی از آسیا، خاورمیانه و شمال آفریقا زندگی می‌کند. این پرنده به دلیل زیبایی ظاهری و رفتار خاص خود مورد توجه شکارچیان و علاقه‌مندان به پرندگان قرار دارد.

ویژگی‌های ظاهری کبک چاکار:

کبک چاکار پرنده‌ای متوسط با بدن محکمی است که طول بدن آن معمولاً بین ۳۰ تا ۳۲ سانتیمتر است. وزن این پرنده حدود ۳۰۰ تا ۴۰۰ گرم می‌باشد. از ویژگی‌های برجسته ظاهری این پرنده می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• رنگ بدن: بدن این پرنده معمولاً خاکی یا قهوه‌ای مایل به خاکی است که با خط‌های سیاه و سفید زینت داده شده است.
• سر و صورت: سر کبک چاکار معمولاً به رنگ خاکی یا قهوه‌ای است که در آن دو خط سفید از بالای چشم‌ها به سمت گردن کشیده می‌شود.
• گردن: گردن این پرنده معمولاً دارای رنگی خاکی متمایل به قرمز است.
• دم: دم کبک چاکار معمولاً بلند و در انتها نوک تیز است.
• منقار: منقار این پرنده کوتاه و خمیده است که برای جستجو در خاک برای غذا بسیار مناسب است.

زیستگاه:

کبک چاکار در مناطق کوهستانی و خشک زندگی می‌کند و از آنجا که این پرنده به دماهای بالا و خاک‌های سنگی عادت دارد، بیشتر در مناطق صخره‌ای و گاهی در بیابان‌ها یافت می‌شود. این پرنده بیشتر در کشورهای آسیایی و خاورمیانه مانند ایران، پاکستان، افغانستان، هند و بخش‌هایی از عربستان سعودی و ترکیه زندگی می‌کند.

رفتار و عادات:

کبک چاکار پرنده‌ای اجتماعی است که معمولاً در گروه‌های کوچک یا بزرگ زندگی می‌کند. این پرندگان به دنبال غذا می‌روند و معمولاً از دانه‌ها، میوه‌ها، برگ‌ها و حشرات تغذیه می‌کنند. در فصول سردتر، کبک‌ها به مناطقی که درختان و بوته‌ها بیشتر هستند پناه می‌برند.

تولید مثل:

فصل تولید مثل کبک چاکار معمولاً در بهار است. این پرنده‌ها در لانه‌هایی که در زیر بوته‌ها یا سنگ‌ها مخفی شده‌اند تخم می‌گذارند. تخم‌ها معمولاً حدود ۱۲ تا ۱۵ عدد هستند و رنگ آن‌ها به طور معمول قهوه‌ای با لکه‌های سیاه است. بعد از آنکه تخم‌ها جوجه می‌شوند، والدین به طور مشترک از جوجه‌ها مراقبت می‌کنند تا آن‌ها به بلوغ برسند.

وضعیت حفاظتی:

در حال حاضر، وضعیت حفاظتی کبک چاکار در بسیاری از مناطق از نظر IUCN (اتحادیه بین‌المللی حفاظت از طبیعت) "کم خطر" اعلام شده است، اما این پرنده در برخی مناطق به دلیل شکار بی‌رویه و تخریب زیستگاه‌ها در معرض تهدید قرار دارد.

استفاده‌های انسانی:

کبک چاکار به عنوان یک پرنده شکارچی در بسیاری از کشورها شناخته شده است. گوشت این پرنده در برخی مناطق به عنوان غذایی لذیذ مورد مصرف قرار می‌گیرد و پرهای آن نیز در صنایع دستی و زینتی استفاده می‌شود. در برخی از کشورها نیز برای پرورش کبک‌ها در اسارت و به عنوان سرگرمی‌های ورزشی شکار، این پرندگان در مراکز مخصوص پرورش داده می‌شوند.

کبک چاکار، به دلیل تطابق بالای آن با محیط‌های کوهستانی و شرایط سخت زیستی، یکی از پرندگان مقاوم و جذاب در دنیای طبیعت به شمار می‌رود.

بلدرچین

بلدرچین معمولی (Coturnix coturnix) یکی از پرندگان کوچک از خانواده Phasianidae است که به‌خاطر رفتار خاص و قدرت جابجایی سریع خود شناخته می‌شود. این پرنده به طور گسترده‌ای در مناطق مختلف جهان پراکنده است و به عنوان پرنده‌ای شایسته توجه در محیط‌های طبیعی و حتی در پرورشگاه‌ها شناخته می‌شود.

ویژگی‌های ظاهری بلدرچین:

بلدرچین معمولی بدن کوچک و فشرده‌ای دارد که معمولاً طول آن حدود ۱۸ تا ۲۲ سانتیمتر است و وزن آن در حدود ۷۰ تا ۱۵۰ گرم می‌باشد. برخی از ویژگی‌های ظاهری آن عبارتند از:

• رنگ بدن: رنگ بدن بلدرچین معمولی به طور کلی قهوه‌ای یا خاکی است که در بال‌ها و بدن خطوط و لکه‌های سفید و سیاه به چشم می‌خورند. این رنگ‌ها به پرنده کمک می‌کنند تا در محیط‌های خشک و خاکی استتار کند.

دلفین رودخانه‌ای چینی

دلفین رودخانه‌ای چینی (با نام علمی **Lipotes vexillifer**) که به نام **دلفین بایجی** نیز شناخته می‌شود، یکی از گونه‌های منحصر به فرد و در معرض خطر انقراض دلفین‌ها است که به طور خاص در **رودخانه یانگ تسه** در چین زندگی می‌کرد. متاسفانه، این گونه به دلیل عوامل مختلف انسانی و محیطی از جمله آلودگی آب، تخریب زیستگاه و شکار غیرقانونی، به شدت کاهش یافته و در حال حاضر به طور رسمی به عنوان **منقرض** شناخته می‌شود.

### ویژگی‌های دلفین رودخانه‌ای چینی (دلفین بایجی):
1. **ظاهر و فیزیک بدنی**:
   - دلفین بایجی یک دلفین رودخانه‌ای با جثه متوسط بود و طول بدن آن‌ها معمولاً بین ۲٫۳ متر تا ۲٫۷ متر بود. وزن این دلفین‌ها حدود ۱۱۰ کیلوگرم می‌رسید.
   - بدن آن‌ها کشیده و باریک بود و دارای رنگی خاکی یا خاکی مایل به سفید بودند. این دلفین‌ها به دلیل زندگی در آب‌های گل‌آلود رودخانه، در ظاهر بسیار مناسب محیط زیستی خود بودند.
   
2. **ویژگی‌های سر و بینی**:
   - این دلفین‌ها دارای بینی بلندی بودند که آن‌ها را از دلفین‌های دیگر متمایز می‌کرد. بینی آن‌ها که به شکل خاصی کشیده بود، به آن‌ها کمک می‌کرد تا در آب‌های گل‌آلود شکار کنند.
   - چشم‌های این دلفین‌ها کوچک بودند و به دلیل زندگی در آب‌های کدر، دلفین‌ها بیشتر از **اکو** برای جهت‌یابی و شکار استفاده می‌کردند.

3. **زیستگاه**:
   - دلفین بایجی تنها در رودخانه یانگ تسه زندگی می‌کردند که یکی از بزرگ‌ترین و طولانی‌ترین رودخانه‌های چین است.
   - این دلفین‌ها در قسمت‌های میانه و پایین رودخانه، به ویژه در آب‌های گل‌آلود و کم عمق، زندگی می‌کردند. رودخانه یانگ تسه محیطی پیچیده با تغییرات زیادی در جریان آب و اکوسیستم بود.

4. **رفتار اجتماعی و تغذیه**:
   - دلفین‌های بایجی اغلب به صورت انفرادی یا در گروه‌های کوچک مشاهده می‌شدند.
   - آن‌ها بیشتر از ماهی‌ها و دیگر موجودات آبی تغذیه می‌کردند. دلفین‌ها برای پیدا کردن غذا از اکو استفاده می‌کردند، چرا که دید آن‌ها در آب‌های گل‌آلود محدود بود.

5. **تهدیدات و وضعیت حفاظتی**:
   - **آلودگی آب**: رودخانه یانگ تسه به دلیل فعالیت‌های صنعتی، کشاورزی و شهری به شدت آلوده شده بود و این مسئله به کاهش منابع غذایی دلفین‌ها و افزایش مشکلات بهداشتی آن‌ها کمک می‌کرد.
   - **تخریب زیستگاه**: سدسازی‌ها و تغییرات در جریان رودخانه باعث تخریب زیستگاه‌های طبیعی دلفین بایجی شد.
   - **کشاورزی و ترافیک آبی**: فعالیت‌های کشاورزی، ماهیگیری و ترافیک آبی به کاهش شدید جمعیت دلفین‌ها و آزار آن‌ها منجر شد.

6. **انقراض**:
   - آخرین گزارش‌های تأیید شده از حضور دلفین بایجی به دهه ۲۰۰۰ میلادی بازمی‌گردد، اما از آن زمان تاکنون هیچ دلفین بایجی زنده‌ای مشاهده نشده است.
   - در نتیجه، این گونه به طور رسمی در **فهرست گونه‌های منقرض شده** قرار گرفته است.

### دلایل انقراض:
دلفین بایجی به دلیل ترکیبی از عوامل انسانی و محیطی به شدت کاهش یافت و در نهایت به انقراض رسید. این عوامل شامل:
- آلودگی شدید رودخانه یانگ تسه
- تخریب زیستگاه‌های طبیعی
- سدسازی‌ها و تغییرات در جریان آب
- ترافیک و کشاورزی
- ماهیگیری‌های بی‌رویه و شکار غیرقانونی

### اهمیت و تأثیر انقراض:
انقراض دلفین رودخانه‌ای چینی به عنوان یک موجود منحصر به فرد و زیبا، نشان‌دهنده تهدیدات جدی برای اکوسیستم‌های آبی و رودخانه‌ای است. این گونه به عنوان یک نمونه بارز از تاثیرات منفی فعالیت‌های انسانی بر طبیعت و جانوران، به ویژه در مناطقی با اکوسیستم‌های حساس همچون رودخانه‌ها و دریاچه‌ها، شناخته می‌شود.

### پیامدهای زیست‌محیطی:
انقراض این دلفین‌ها تأثیرات منفی زیادی بر اکوسیستم رودخانه یانگ تسه گذاشت. دلفین‌ها نقش مهمی در حفظ تعادل این اکوسیستم‌ها ایفا می‌کردند و ناپدید شدن آن‌ها نشان‌دهنده وضعیت بحرانی و غیرقابل بازگشت برخی از زیستگاه‌های رودخانه‌ای است.

### نتیجه‌گیری:
دلفین رودخانه‌ای چینی یا بایجی یکی از گونه‌های منحصر به فرد بود که به دلیل تهدیدات متعدد در نهایت به انقراض رسید. این موضوع یک هشدار جدی است که نشان می‌دهد حفاظت از گونه‌های در حال خطر و به ویژه حفظ زیستگاه‌های طبیعی برای جلوگیری از بحران‌های اکولوژیکی ضروری است.