مهبانگ (Big Bang) نظریه‌ای است که در کیهان‌شناسی مدرن غالب است و توضیح می‌دهد چگونه جهان از یک حالت بسیار داغ و چگال اولیه به شکل کنونی خود تکامل یافته است. برخلاف تصور عمومی، مهبانگ یک "انفجار" در فضای خالی نبوده، بلکه انبساط خودِ فضا-زمان از یک تکینگی اولیه بود.
تاریخچه نظریه مهبانگ
پیشینه تاریخی
- 1915: نظریه نسبیت عام اینشتین پایه‌های ریاضی لازم برای کیهان‌شناسی مدرن را فراهم کرد.
- 1927: ژرژ لومتر مفهوم "اتم اولیه" را معرفی کرد.
- 1929: ادوین هابل رابطه‌ای را بین سرعت و فاصله کهکشان‌ها کشف کرد.
- 1949: فرد هویل اصطلاح "Big Bang" را به‌طور طعنه‌آمیز ابداع کرد.
- 1965: کشف تابش زمینه کیهانی (CMB) توسط پنزیاس و ویلسون.