زبان سانسکریت (Sanskrit) یکی از قدیمی‌ترین زبان‌های هند و زبان اصلی متون مذهبی، فلسفی و ادبی هند باستان است. این زبان به طور خاص در فرهنگ و تمدن هندو نقش بسیار مهمی ایفا کرده و تأثیرات عمیقی بر زبان‌های دیگر و فرهنگ‌های مختلف داشته است. در ادامه، به بررسی جنبه‌های مختلف زبان سانسکریت می‌پردازیم:
۱. تاریخچه
زبان سانسکریت به خانواده زبان‌های هندو-اروپایی تعلق دارد و ریشه‌های آن به حدود ۱۵۰۰ سال قبل از میلاد برمی‌گردد. این زبان به عنوان زبان مقدس هندوها شناخته می‌شود و در متون دینی مانند وداها، اوپانیشادها، پوراناها و ادبیات کلاسیک مانند «رامایانا» و «ماهاباراتا» مورد استفاده قرار گرفته است. سانسکریت به دو دسته اصلی تقسیم می‌شود: سانسکریت کلاسیک و سانسکریت ودا.
۲. ویژگی‌های زبان‌شناختی