دیوان حافظ : غزل شمارهٔ ۴۹۲

 دیوان حافظ : غزل شمارهٔ ۴۹۲

  
سلامی چو بوی خوش آشنایی

 بدان مردم دیده روشنایی

️☆☂♣
درودی چو نور دل پارسایان

 بدان شمع خلوتگه پارسایی

☆☂♣
نمی‌بینم از همدمان هیچ بر جای

دلم خون شد از غصه ساقی کجایی

☆☂♣

حافظ : غزل شمارهٔ ۴۹۵ : می خواه و گل افشان کن از دهر چه می جویی؟

حافظ : غزل شمارهٔ ۴۹۵
می خواه و گل افشان کن از دهر چه می‌جویی

این گفت سحرگه گل بلبل تو چه می‌گویی

✍✔✍
مسند به گلستان بر تا شاهد و ساقی را

لب گیری و رخ بوسی می نوشی و گل بویی

✍✔✍
شمشاد خرامان کن و آهنگ گلستان کن

تا سرو بیاموزد از قد تو دلجویی

✍✔✍