لبخند زدن معجزه ی لب رطبی هاست!
دنیا به خدا تشنه ی گیلاس لبی هاست!
❀ ✿ ❀
یک شاخه گل سرخ در آغوش گرفتن
این اوج تمنای قوطی ها حلبی هاست!
❀ ✿ ❀
تشبیه شما به غزل و ماه و ستاره
همسایه ببخشید اگر بی ادبی هاست!
❀ ✿ ❀
ناخن بجوی بغض کنی قهوه بنوشی
این عادت هر روزه ی آدم عصبی هاست!
❀ ✿ ❀
گفتی غزلت تازه شده! دست خودم نیست!
از لطف خرامیدن چادر عربی هاست!
❀ ✿ ❀
غزلی پست مدرن از شاعر معاصر: حامد عسکری
نقد این شعر
نبودی در دلم انگار طوفان شد، چه طوفانی!
دو پلکم زخمی از شلاق باران شد، چه بارانی!
☂☆☂
صدایت کردم و سیبی به کف با دامنی آبی
وزیدی بر لب ایوان و، ایوان شد چه ایوانی!
☂☆☂
نبودی بغض کردم... حرف ها را... خودخوری کردم
دلم ارگ است و ارگ از خشت... ویران شد، چه ویرانی!
☂☆☂
گوزنی پیر بر مهمان سرای خانه ی خانی
بر لطف سرپُری تک لول مهمان شد، چه مهمانی!
☂☆☂
یکی مثل من بدبخت در دام نگاه تو
یکی در تنگی آغوش زندان شد، چه زندانی!
☂☆☂
هلا ای پایتخت پیر، تای دسته دارت کو؟
بگیرد دست من را آه، "طهران" شد چه "تهرانی"!
☂☆☂
پس از یوسف تمام مصریان گفتند: عجب مصری
بماند گریه هم سوغات کنعان شد، چه کنعانی!
☂☆☂
من از "سهراب" بودن زخم خوردن قسمتم بوده
برو "گرد آفریدم" فصل پایان شد، چه پایانی!
☂☆☂
غزلی عاشقانه و اجتماعی از شاعر توانمند معاصر حامد عسکری
برای سوخته‌دل بستر و مزار یکی‌ست!
تمشک ترش لب و تُنگ زهرمار یکی‌ست!
✍✔✍
تفاوتی نکند اشک و بغض و هق‌هق ما
مسیر چشمه و سیلاب و آبشار یکی‌ست!
✍✔✍
هنوز گرده‌ی سهراب سرخ مثل عقیق
هنوز رسم پدرسوز روزگار یکی‌ست!
✍✔✍
هنوز طعنه به جان می‌خرد زلیخا و
هنوز بر در کنعان امیدوار یکی‌ست!
✍✔✍
هزار بار دلم سوخت در غمی مبهم
دلیل سوختنش هر هزار بار یکی‌ست!
✍✔✍
حرام باشد اگر بی وضو بغل گیرم
که قوس پیکره‌ی برنو و دوتار یکی‌ست!
✍✔✍
شبی ترنج به بر می‌کشد شبی حلاج
شکایت از که کنیم ای رفیق! دار یکی‌ست!
✍✔✍
دو مصرع‌اند، دو ابرو، شکسته نستعلیق
میان هر غزلی بیت شاهکار یکی‌ست!
✍✔✍
به دست آنکه نوازش شدیم تیغ افتاد
دلیل خون‌جگریِ من و انار یکی‌ست!
✍✔✍
به دشنه‌کاریِ قلبم برس! ادامه بده!
خدای هر دوی ما انتهای کار یکی‌ست!
✍✔✍
غزلی ناب و دلنشین از حامد عسکری
به قفس سوخته گیریم که پر هم بدهند!
ببرند از وسط باغ گذر هم بدهند!
❖✔❖
حاصل این همه سال انس گرفتن به قفس
تلخ کامی ست اگر شهد و شکر هم بدهند!
❖✔❖
قصه ی غصه ی یعقوب همین بود که کاش
بادها عطر که دادند... خبر هم بدهند!
❖✔❖
ما که هی زخم زبان از کس و ناکس خوردیم
چه تفاوت که به ما زخم تبر هم بدهند!
❖✔❖
قوت ما لقمه ی نانی ست که خشک است و زمخت
بنویسید به ما خون جگر هم بدهند!
❖✔❖
دوست که دلخوشی ام بود فقط خنجر زد
دشمنان را بسپارید که مرهم بدهند!
❖✔❖
خسته ام مثل یتیمی که از او فرفره ای
بستانند و به او فحش پدر هم بدهند!
غزلی زیبا از شاعر نامدار معاصر حامد عسکری
دیر فهمیدیم پس دیوار بالا رفته بود!
با همان خشت نخستین تا ثریا رفته بود!
✍
دیر فهمیدیم و معماران مرموز از قدیم
چیده بودند آن چه بر پیشانی ما رفته بود!
✍
گاه می گویم به خود اصلا کلاه جد من
جای مسجد کاشکی سمت کلیسا رفته بود!
✍
رسم پرهیز از جهان ای کاش برمی داشتند
کاش یوسف روز اول با زلیخا رفته بود.
✍
من نمی دانم چه چیزی پایبندم کرده است
کوه اگر پا داشت تا حالا از اینجا رفته بود!
✍
دور تا دورش فقط خشکی ست ای تنها خزر
راه اگر می داشت از این چاله دریا رفته بود!
غزلی از حسین جنتی
